Μπορείτε να ενημερώνεστε για τα τελευταία νέα της ημέρας μέσω μιας ενιαίας πλατφόρμας που συγκεντρώνει πηγές από διάφορα ενημερωτικά websites. Η ιστοσελίδα www.sourotiri24.gr δραστηριοποιείται στην αναζήτηση και αναδημοσίευση ειδήσεων από ποικίλους διαδικτυακούς τόπους.
Σε απόσταση 5 χιλιομέτρων από το κέντρο της πόλης Sucre στην Βολιβία βρίσκεται το Cal Orko, μία επιβλητική πλάκα ασβεστόλιθου μήκους 1,5 χιλιομέτρων (0,9 μίλια) και 100 μέτρων σε ύψος.
Σε αυτήν την απότομη «πρόσοψη» κλίση 72 μοίρες, οι επισκέπτες μπορούν να ταξιδέψουν στο χρόνο όταν οι δεινόσαυροι κατοικούσαν στη Γη πριν από περισσότερα από 68 εκατομμύρια χρόνια.
Στο Cal Orko οι επισκέπτες μπορούν να δουν 462 διαφορετικές διαδρομές δεινοσαύρων από τουλάχιστον 8 διαφορετικά είδη, με έναν συνολικά απίστευτο αριθμό 5.055 μοναδικών αποτυπωμάτων. Πώς είναι όμως, δυνατόν, χιλιάδες πατημασιές δεινοσαύρων να αποτυπώνονται σε έναν φαινομενικά κάθετο βράχο ύψους 100 μέτρων;
Μπορεί να φαίνεται απίστευτο, αλλά το Cal Orko βρίσκεται εξ ολοκλήρου μέσα σε ένα λατομείο ασβεστόλιθου που ανήκει στο FANCESA, την Εθνική Βιομηχανία Τσιμέντου της Βολιβίας.
Βρίσκεται στο σχηματισμό της «El Molino», ενώ το θέαμα των βαρέων μηχανημάτων εξόρυξης (θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα μηχανήματα εξόρυξης αποτελούν του σημερινούς «γίγαντες της Γης») με φόντο τα αποτυπώματα-πατημασιές των δεινοσαύρων με χρονολογική προέλευση 68 εκατομμυρίων ετών (οι προϊστορικοί «γίγαντες της γης») δημιουργεί έναν πολύ ενδιαφέρον παραλληλισμό.
Λίγο πιο πάνω στο λόφο, βρίσκεται το Parque Cretácico. Το μουσείο δεινοσαύρων άνοιξε το 2006 και διαθέτει 24 ομοιώματα δεινοσαύρων σε πραγματική κλίματα, διάφορες εκθέσεις και μια εξέδρα 150 μέτρων που «βλέπει» προς το Cal Orko. Από το συγκεκριμένο σημείο μπορεί κανείς να αντιληφθεί το πραγματικό μέγεθος και την έκταση του Cal Orko.
Αυτό σημαίνει ότι οι Δεινόσαυροι μπορούσαν να σκαρφαλώνουν σε τοίχους ύψους 100 μέτρων;
Η απάντηση είναι αρνητική. Εξετάζουμε ένα φαινόμενο που διαμορφώθηκε σε μία συνολική χρονολογική περίοδο 68 εκατομμυρίων ετών. Τα αποτυπώματα σε αυτό το σημείο σχηματίσθηκαν κατά τη διάρκεια της Μααστριχτιανής περιόδου της Κρητιδικής Περιόδου κατά τη Μεσοζωική Εποχή.
Όπως εξηγεί ο Ian Belcher από το theguardian.com «οι μοναδικές κλιματολογικές διακυμάνσεις μετέτρεψαν την περιοχή σε ένα παλαιοντολογικό «εργαστήρι». Τα πόδια των δεινοσαύρων βυθίζονταν στην μαλακή ακτογραμμή υπό ένα ζεστό και υγρό κλίμα, αφήνοντας σημάδια που στερεοποιούνταν από μεταγενέστερες περιόδους ξηρασίας.
Ο υγρός καιρός «επανήλθε» βυθίζοντας ξανά τα αποτυπώματα κάτω από λάσπη και ιζήματα. Το μοτίβο υγρού-ξηρού κλίματος επαναλήφθηκε επτά φορές, διατηρώντας τα πολλαπλά στρώματα των αποτυπωμάτων. Τελικά, η τεκτονική δραστηριότητα ώθησε το επίπεδο εδάφους έως μία φανταστική γωνία θέασης – λες και η φύση είχε αντιληφθεί από τότε τις «τουριστικές δυνατότητες» του σημείου.
Το Cal Orko αποτελεί μία από τις ελάχιστες τοποθεσίες στον κόσμο όπου μπορεί κάποιος να βρει συγκεντρωμένα αποτυπώματα από πολλά είδη δεινοσαύρων πού έζησαν κατά τη διάρκεια της Κρητιδικής περιόδου. Το εκπληκτικό μέγεθος, η γεωλογική σημασία, η βιοποικιλότητα και η κοινωνική συμπεριφορά που μπορούν να μελετηθούν στο Cal Orko το καθιστούν μία ιδιαίτερα ξεχωριστή τοποθεσία.
Ισπανός φοιτητής αρχιτεκτονικής Μανουέλ Ντομίνγκες σχεδίασε μια πόλη που κυριολεκτικά περπατά! Η πόλη βρίσκεται πάνω σε πλατφόρμα η οποία πατάει πάνω σε ερπύστριες. Σύμφωνα με τον δημιουργό της η πόλη αυτή θα μετακινείται όπου οι κάτοικοι της επιθυμούν.
Φιλική στο περιβάλλον
Ο Ντομίνγκες ονόμασε την πόλη που σχεδίασε «Very Large Structure», πολύ μεγάλη κατασκευή σε ελεύθερη μετάφραση. Υποστηρίζει ότι η πόλη θα διαθέτει ό,τι περιμένει κάποιος από αυτή: κατοικίες, δρόμοι, πάρκα, σχολεία, πανεπιστήμια, καταστήματα, εστιατόρια, αθλητικές εγκαταστάσεις, νοσοκομεία, βιβλιοθήκες κ.λπ.
Η πόλη αυτή θα είναι «πράσινη» λειτουργώντας πλήρως με ανανεώσιμες και φιλικές στο περιβάλλον πηγές ενέργειες.
Η χρήση
Γιατί όμως να ζήσει κάποιος σε μια τέτοια πόλη; Σύμφωνα με τον δημιουργό της υπάρχουν αρκετοί λόγοι, όπως για παράδειγμα οι κάτοικοι να αποφασίσουν να τη μετακινήσουν και να πάνε να εγκατασταθούν σε μια περιοχή όπου θα υπάρχει αυξημένη ζήτηση εργασίας.
Θα μπορούν επίσης να μετακινήσουν την πόλη τους για περιβαλλοντικούς ή άλλους λόγους. Φυσικά όπως είναι ευνόητο μια τέτοια κατασκευή δεν μπορεί να μετακινείται όπου και όπως θέλει.
Δεν θα μπορεί να βγει από το σημείο όπου βρίσκεται σε μια εθνική οδό και να κινηθεί εκεί όπως τα συμβατικά οχήματα. Αν κάποιος αποφασίσει να κατασκευάσει μια τέτοια πόλη θα πρέπει να την εγκαταστήσει σε κάποια μεγάλη επίπεδη ερημική περιοχή ώστε να μπορεί να μετακινείται εύκολα αν χρειαστεί.
Στη δυτική Αυστραλία, την Καραϊβική και τα Κανάρια Νησιά εντοπίστηκε από ερευνητές το πρώτο δηλητηριώδες οστρακόδερμο, το οποίο ονομάζεται «remipede» και μοιάζει με σαρανταποδαρούσα, ενώ ζει σε υποβρύχιες σπηλιές.
Το remipede, το οποίο σημειωτέον είναι τυφλό, υγροποιεί τη λεία του, δηλαδή τα άλλα οστρακόδερμα, με μια χημική ουσία παρόμοια αυτής του κροταλία.
Στη συνέχεια, ρουφάει το περιεχόμενο αφήνοντας άθικτο τον εξωσκελετό του θύματος. Ο δηλητηριώδης αδένας του, έτυχε επισταμένης εξέτασης από επιστήμονες του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Αυστραλίας και μεταξύ άλλων ουσιών εντοπίστηκε μια παραλυτική νευροτοξίνη.
Αυτού του είδους η τεχνική ακινητοποίησης και βρώσης της λείας δεν συναντάται σε κανένα άλλο οστρακόδερμο, αναφέρουν οι επιστήμονες, ενώ η ανάπτυξη του συγκεκριμένου δηλητηρίου συνιστά μια πολύ επιτυχημένη προσαρμογή για το είδος, το οποίο ζει σε περιβάλλον φτωχό σε θρεπτικά συστατικά.
Είναι εντυπωσιακό το ότι κανένα από τα 70.000 είδη οστρακόδερμων που έχουν καταγραφεί μέχρι στιγμής δεν είναι δηλητηριώδες.
Τα οστρακόδερμα ανήκουν στην κατηγορία των αρθρόποδων και περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τις γαρίδες, τους αστακούς και τις καραβίδες. Ένα ακόμα είδος οστρακόδερμου με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κυνηγού, είναι η γαρίδα-αλογάκι της Παναγίας, η οποία κυριολεκτικά ξυλοκοπεί μέχρι θανάτου το θύμα της.
Σύμφωνα με τους ζωολόγους, υπάρχουν δύο τρόποι για να φάει κάποιο ζώο ένα μεγαλύτερό του: να είναι δυνατότερο ή να είναι δηλητηριώδες. Οι ειδικοί συνεχίζουν να μελετούν το νέο είδος και αναμένουν ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις στο άμεσο μέλλον.
Η εταιρεία τεχνολογικής έρευνας Vicarious ανακοίνωσε ότι κατασκεύασε ένα λογισμικό ικανό να αναγνωρίσει γράμματα – όπως αυτά που εμφανίζονται για να επιβεβαιώσουν ότι ο χρήστης είναι άνθρωπος και όχι κάποιος ηλεκτρονικός υπολογιστής που επιχειρεί να τον αντικαταστήσει-, από διάφορες υπηρεσίες ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, τα γνωστά CAPTCHA – με τον ίδιο τρόπο που τα αναγνωρίζει ο ανθρώπινος εγκέφαλος.
Η Vicarious, με έδρα το Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ, γνωστοποίησε ότι δημιούργησε έναν αλγόριθμο, ο οποίος επιτρέπει στο λογισμικό να σκέφτεται όπως ο ανθρώπινος εγκέφαλος.
Η εταιρεία διευκρίνισε ότι η ανάπτυξη του αλγόριθμου έγινε για καθαρά ερευνητικούς λόγους και τόνισε ότι δεν προτίθεται να τον πουλήσει για εμπορική χρήση.
«Θέλαμε να δείξουμε ότι μπορούμε να κάνουμε το πρώτο βήμα για μια μηχανή που θα λειτουργεί όπως ο εγκέφαλός μας» δήλωσε ο Σκοτ Φοίνιξ, ένας εκ των ιδρυτών της Vicarious.
Η τεχνητή νοημοσύνη αποτελεί πεδίο έρευνας για πολλά χρόνια. Η Vicarious έχει συγκεντρώσει κονδύλια ύψους 15 εκατ. δολαρίων προκειμένου να συνεχίσει την έρευνα στον τομέα.
Όσοι επιθυμούν να δοκιμάσουν στην πράξη τον αλγόριθμο δεν έχουν παρά να επισκεφθούν την ιστοσελίδα της Vicarious στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.vicarious.com.
Από όλους τους προορισμούς του Ηλιακού Συστήματος, οι πιο ενδιαφέροντες αυτή τη στιγμή θεωρούνται (σαφώς) ο Άρης, η Ευρώπη (ο παγωμένος δορυφόρος του Δία, με τους ωκεανούς που θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως κρύβονται κάτω από την επιφάνειά του) και ο Τιτάνας, ο δορυφόρος του Κρόνου.
Ο Τιτάνας θεωρείται πολλά υποσχόμενος όσον αφορά στην πιθανότητα ύπαρξης μορφών ζωής (μικροοργανισμών, αν και ποτέ δεν μπορεί να είναι σίγουρος κανείς…!) είναι η ύπαρξη σταθερών όγκων υγρού στην επιφάνειά του. Γενικά, η ύπαρξη ωκεανών σε υγρή μορφή αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες «υποσχέσεις» για εντοπισμό ζωής στη διαστημική «γειτονιά» μας, και ο Τιτάνας είναι γεμάτος οργανικά μόρια, που αποτελούν φυσικά δομικά στοιχεία της ζωής.
Ο συγκεκριμένος κόσμος, με ατμόσφαιρα γεμάτη σύννεφα που βρέχουν υγρό μεθάνιο και αιθάνιο τα οποία μαζεύονται σε λίμνες/ θάλασσες υγρών υδρογονανθράκων, θα μπορούσε να είναι το λίκνο ζωής εντελώς διαφορετικής από ότι γνωρίζουμε βάσει της εμπειρίας μας από τη Γη, η οποία θα είχε προκύψει από το μεθάνιο σε υγρή μορφή αντί για το νερό.
Για αυτούς τους λόγους, ο Τιτάνας θεωρείται – και είναι – συναρπαστικός για την επιστήμη, αλλά η εξερεύνηση των θαλασσών του θα απαιτούσε άλλα μέσα από αυτά που σκέφτεται κανείς για προορισμούς όπως π.χ. ο Άρης, δηλαδή «συμβατικού» σχεδιασμού ακάτους προσεδάφισης.
Τα σκάφη εξερεύνησης του Τιτάνα θα έπρεπε να μπορούν να κινηθούν σε θάλασσες- και ως εκ τούτου, μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες προτάσεις της NASA είναι η αποστολή ενός υποβρυχίου στον δορυφόρο του Κρόνου, και συγκεκριμένα στη μεγαλύτερη βόρεια θάλασσα, την Kraken Mare.
Το σκάφος αυτό, σύμφωνα με την πρόταση που είχε υποβληθεί αρχικά το 2014, θα είναι σε θέση να συλλέξει αυτόνομα επιστημονικά δεδομένα κάτω από την επιφάνεια της (έκτασης 400.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων και εκτιμώμενου βάθους μέχρι και 300 μέτρων) Kraken Mare, παρέχοντας άνευ προηγουμένου πληροφορίες για έναν από τους πιο ενδιαφέροντες κόσμους του Ηλιακού Συστήματος. Μια τέτοια αποστολή θα αποτελούσε τη λογική συνέχεια μιας αποστολής όπως η TiME (Titan Mare Explorer) ή θα μπορούσε να εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο εξερευνητικών αποστολών πολλαπλών οχημάτων.
Τι θα μπορούσε να βρεθεί στον Τιτάνα, με τις θάλασσες από μεθάνιο και αιθάνιο σε υγρή μορφή και τις θερμοκρασίες των -180 βαθμών Κελσίου; Όπως αναφέρεται σε σχετικό αφιέρωμα του BBC, είναι μάλλον απίθανο να βρεθούν εξωγήινα ψάρια στην Kraken Mare – αλλά αυτό δεν αποκλείει το ενδεχόμενο εντοπισμού μικροοργανισμών στα άγνωστα «νερά» του δορυφόρου του Κρόνου.
Το μόνο σκάφος που έχει αγγίξει τον Τιτάνα μέχρι τώρα είναι το Huygens της ESA το 2005, που, κατά την κάθοδο και προσεδάφισή του (αν και είχε ληφθεί υπόψιν το ενδεχόμενο προσθαλάσσωσης) συνέλεξε πολύτιμα δεδομένα για την ατμόσφαιρα και τα σύννεφα, ενώ τράβηξε και τις πρώτες φωτογραφίες της επιφάνειάς του.
Επίσης τον Τιτάνα μελετά εδώ και μια δεκαετία το Cassini της NASA, με έμφαση στις θάλασσες. Αλλά τα βάθη τους παραμένουν ανεξερεύνητα. «Δεν ξέρουμε τι άλλο μπορεί να υπάρχει εκεί» λέει ο Στιβ Όλεσον, μηχανικός του Glenn Research Center της NASA, που ηγείται της σχεδιαστικής προσπάθειας για το υποβρύχιο. «Θα μπορούσαμε να στείλουμε ένα σκάφος, αλλά σκεφτείτε πώς ήταν όταν οι άνθρωποι άρχιζαν να εξερευνούν τους ωκεανούς μας. Δεν είχαν ιδέα τι υπήρχε κάτω από την επιφάνεια».
Όσον αφορά στο πώς θα μπορούσε να φτάσει ένα τέτοιο υποβρύχιο, μήκους έξι μέτρων, στον μακρινό αυτό κόσμο, όπου θα περνούσε 90 ημέρες, διανύοντας 3.000 χιλιόμετρα, αυτό θα μπορούσε να γίνει μέσω ενός «μίνι» διαστημικού λεωφορείου/ διαστημοπλάνου όπως το Boeing X-37. Η ατμόσφαιρα του Τιτάνα είναι αρκετά πυκνή ώστε το σκάφος να μπορέσει να πετάξει στους ουρανούς του κόσμου ως ανεμόπτερο, να προσθαλασσωθεί ομαλά στην Kraken Mare και εκεί να αφήσει το υποβρύχιο.
Σε κάθε περίπτωση, μια τέτοια αποστολή, εάν όντως υλοποιηθεί, δεν αναμένεται να λάβει χώρα πριν το 2040, με το σκάφος να καταδύεται στην Kraken Mare κατά τα μέσα της δεκαετίας, όταν στον Τιτάνα είναι «καλοκαίρι», με άμεση γραμμή επικοινωνίας με τη Γη.
Στο πλαίσιο της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, βρίσκεται και η περιοχή Τούρλος στην Αίγινα.
Σύμφωνα με όσα είχε πει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος επενδυτές από το Ισραήλ ενδιαφέρονται να μετατρέψουν την περιοχή Τολος στο νησί του Αργοσαρωνικού σε πρότυπο κέντρο έρευνας και τεχνολογίας.
Στόχος λοιπόν είναι η Αίγινα να γίνει «Silicon Island». Μάλιστα το φιλόδοξο σχέδιο προβλέπει 60.000 θέσεις εργασίας με την ολοκλήρωση της επένδυσης, δημιουργία κέντρων υψηλής τεχνολογίας, βιοτεχνολογίας, ελληνικού ινστιτούτου τεχνολογίας και έργα τουριστικού επιπέδου.
Μόλις 11 μίλια από την Αθήνα
Το ακρωτήρι του Τούρλου απέχει μόλις 11 ν.μ. από τις ακτές του Σαρωνικού είναι ένας από τους αγαπημένους προορισμούς των σκαφάτων της Αττικής.
Μπορούν να είναι εκεί σε περίπου 20 λεπτά με ένα ταχύπλοο σκάφος και σε μιάμιση ώρα με ιστιοφόρο.
