ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛΗΝΗ(VIDEO)
Εδώ είναι οι εικόνες χωρίς λογοκρισία Σελήνη λαμβάνονται από το σεληνιακό όχημα σε τροχιά!
Σύμφωνα με το κρατικό πανεπιστήμιο της Αριζόνα, οι εικόνες σεληνιακού Orbiter ήταν όλοι ψηφιακή σάρωση στα 400 dpi στο Σεληνιακό και Πλανητικό Ινστιτούτο του Χιούστον. Ολόκληρο εικόνες ήταν πολύ μεγάλο για να σαρωθεί αμέσως και χωρίστηκαν σε τέσσερις ενότητες.
Από τα στοιχεία και τους πόρους για κάθε εικόνα σεληνιακό όχημα σε τροχιά βρέθηκαν στο Άντερσον και Miller (1971), έλαβαν πληροφορίες σχετικά με το μήκος της πλευράς, το ύψος και γωνία εκπομπής των εικόνων που σαρώνονται. Για να υπολογίσετε την ανάλυση της κάθε εικόνας που ακολούθησαν πολλά βήματα. Οι επιστήμονες υπολόγισαν για πρώτη φορά την ανάλυση των εικόνων με γωνία εκπομπής κάτω των 10 ° διαιρώντας το μήκος της πλευράς της κάθε εικόνας από τον αριθμό των pixels, και στη συνέχεια υπολογίζεται η απόσταση από την επιφάνεια διαιρώντας το ύψος από το συνημίτονο της γωνίας εκπομπής. Το ψήφισμα των χαμηλών εκπομπών εικόνες γωνία αυτή καταγράφεται σε απόσταση τους στην επιφάνεια. Από αυτό προέκυψε η βέλτιστη εξίσωση:
Διορθώθηκε το ψήφισμα = 0,014376 + -0.0023272 * Αποσταση στην επιφάνεια
και εφαρμόζεται στις υπόλοιπες εικόνες να διορθωθεί το ψήφισμα.
ΠΗΓΗ unexplainedgr.blogspot.com
Σύμφωνα με το κρατικό πανεπιστήμιο της Αριζόνα, οι εικόνες σεληνιακού Orbiter ήταν όλοι ψηφιακή σάρωση στα 400 dpi στο Σεληνιακό και Πλανητικό Ινστιτούτο του Χιούστον. Ολόκληρο εικόνες ήταν πολύ μεγάλο για να σαρωθεί αμέσως και χωρίστηκαν σε τέσσερις ενότητες.
Από τα στοιχεία και τους πόρους για κάθε εικόνα σεληνιακό όχημα σε τροχιά βρέθηκαν στο Άντερσον και Miller (1971), έλαβαν πληροφορίες σχετικά με το μήκος της πλευράς, το ύψος και γωνία εκπομπής των εικόνων που σαρώνονται. Για να υπολογίσετε την ανάλυση της κάθε εικόνας που ακολούθησαν πολλά βήματα. Οι επιστήμονες υπολόγισαν για πρώτη φορά την ανάλυση των εικόνων με γωνία εκπομπής κάτω των 10 ° διαιρώντας το μήκος της πλευράς της κάθε εικόνας από τον αριθμό των pixels, και στη συνέχεια υπολογίζεται η απόσταση από την επιφάνεια διαιρώντας το ύψος από το συνημίτονο της γωνίας εκπομπής. Το ψήφισμα των χαμηλών εκπομπών εικόνες γωνία αυτή καταγράφεται σε απόσταση τους στην επιφάνεια. Από αυτό προέκυψε η βέλτιστη εξίσωση:
Διορθώθηκε το ψήφισμα = 0,014376 + -0.0023272 * Αποσταση στην επιφάνεια
και εφαρμόζεται στις υπόλοιπες εικόνες να διορθωθεί το ψήφισμα.
ΠΗΓΗ unexplainedgr.blogspot.com
52 MΥΣΤΙΚΑ ΣΤΟ GOOGLE EARTH(VIDEO)
Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΑΣΤΡΟΝΑΥΤΩΝ(VIDEO)
Αυτό το βίντεο προσπαθεί να εξηγήσει την τεχνολογια αρχαίων αστροναυτών(Annunaki) για να μας δοθεί για να βοηθήσει στην οικοδόμηση αρχαία δομές μας, όπως τις πυραμίδες. Θα ήθελα επίσης να σας δείξω κάποια άτομα που πρέπει να ερευνήσετε και να ακούσουν και να μάθουν και να διαδώσουν τις ιστορίες τους. Nibiru ή Πλανήτης Χ αναφέρθηκε εν συντομία. Θα δείτε επίσης φωτογραφίες από το καταπληκτικό, και πολύ σπάνιο και ακριβό βιβλίο "Ringmakers του Κρόνου". Η αλήθεια είναι εκεί έξω, κάνουν την έρευνα τους!
ΠΗΓΗ unexplainedgr.blogspot.com
ΠΗΓΗ unexplainedgr.blogspot.com
UFO-ΜΑΧΙΕΣ στο ΔΙΑΣΤΗΜΑ από NASA- Βίντεο
Σίγουρα θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι βλέπουμε μαζεμένες καταιγίδες πάνω από την ατμόσφαιρα της Γης και όχι από την επιφάνειά της. Κι όμως, πως εξηγούνται οι εξαπολύσεις ακτίνων (π.χ. στο 1.35 ως 1,39, αλλά και στο 1.50 και αλλού) και κάτι που μοιάζει με ριπές ή τροχιοδεικτικά;
Ποιοι είναι αυτοί που αντιμάχονται;
Εξωγήινοι vs εξωγήινων; Γήινοι vs εξωγήινων; Γήινοι vs γήινων;
Τι υπερασπίζονται; Με ποιανού το μέρος είναι;
Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να εντοπίσουμε κάποιες πληροφορίες που να μαρτυρούν το πότε συνέβη το παραπάνω περιστατικό (αν και το video ανέβηκε μόλις πρόσφατα στις 5/7/12, ενδεχομένως πρόκειται για παλαιά αρχεία που ξανακερδίζουν το φιλο-ufo-θεάμον κοινό.
Δεν αποκλείεται, μάλιστα, να έχει κάποια σχέση με αυτό που "τράβηξε" το Space Shuttle Columbia, όταν ταξίδεψε στο διάστημα στις 22/2/1996, όπου και βλέπουμε πραγματική εισβολή -ή απλά ένα πέρασμα- από μυριάδες ιπτάμενα αντικείμενα:
phgh http://www.katohika.gr/2012/07/ufo-nasa.html
Ο ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΟΣ ALIMENTARIUS ΣΕ ΝΟΜΙΣΜΑ 2 ΕΥΡΩ
Χτες
έπεσε στα χέρια μας ένα νόμισμα των 2 ευρώ κοπής 2004 μη Ελληνικό, που
στην πίσω του όψη έγραφε WORLD FOOD PROGRAMME (Παγκόσμιο διατροφικό
πρόγραμμα). Το νόμισμα αυτό το φωτογράφισε ο ΕΟΕ και σας το παρουσιάζει
λέγοντας πως κάποιοι που κορόιδευαν περί του παγκόσμιου διατροφικού
κώδικα θα πρέπει να αναρωτηθούν τώρα πως αυτό το σχέδιο υπάρχει απο το
2004....
ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟ
UPDATE ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΤΩΝ 2 ΕΥΡΩ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ (ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΧΡΥΣΑ)
ΕΟΕphgh http://www.katohika.gr/2012/07/alimentarius-2-update.html
"Hangar 18" Άκρως απόρρητες εγκαταστάσεις στο Ντέιτον του Οχάιο
Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι τα συντρίμμια από τα UFO και ακόμα και οι πιλότοι τους μεταφέρονται στις άκρως απόρρητες εγκαταστάσεις στο Ντέιτον του Οχάιο που ονομάζονται "Hangar 18" και βρίσκονται στην Wright Patterson Βάση της Πολεμικής Αεροπορίας.
Αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της κυβέρνησης που αποδεικνύουν ότι ο «δίσκος» από τη διάσημη περίπτωση του Roswell όπως και τα θραύσματα και άλλων μυστηριωδών ατυχημάτων απεστάλησαν στη Wright Patterson.
Ακούστε τις ιστορίες που μας λένε οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι,και ερευνητές UFO, και πρώην υπάλληλοι της βάσης,σχετικά με την "Hangar 18".
Στο video που ακολουθεί θα δείτε συντρίμμια από UFO, ξένα σώματα, κρυογονικά επιμελητήρια και ένα τεράστιο υπόγειο δίκτυο που μπορεί να κατέχει τα μυστικά για τα μυστήρια των UFO.
Υπάρχει μια συνωμοσία για να κρύψουν στοιχεία UFO από τα υψηλότερα υποκαταστήματα στην κυβέρνηση των ΗΠΑ εκεί; Μια πρόσφατη δημοσκόπηση (Ιούλιος 2012) η συμπεριφορά του National Geographic λέει ότι το 79% των Αμερικανών πιστεύουν ότι η κυβέρνηση κρύβει πληροφορίες για τα UFO!
"Oι αρχαίοι Έλληνες, έφτασαν στην Αμερική πριν τον Κολόμβο"
|
Σίγουρα η υπόθεση αυτή μας κάνει υπερήφανους για την τεχνολογία και την τεχνογνωσία που είχαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας και για την οποία ακόμη και οι επιστήμονες παραδέχονται ότι ελάχιστα γνωρίζουμε εμείς σήμερα, και που ενδέχεται να ήταν πολύ πιο προηγμένη από την σημερινή εποχή.
Βέβαια, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι τέτοιες εκφράσεις τις ακούμε συχνά, διατηρούμε όμως πάντα μια μικρή αμφιβολία μήπως δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα, και πως απλώς κάποιοι σύγχρονοι Έλληνες ίσως υπερβάλλουν για τις δυνατότητες του αρχαίου προηγμένου πολιτισμού μας.
Όταν όμως ένας Βρετανός, τέως Ναύαρχος Υποβρυχίων και μελετητής της αρχαίας ναυπηγικής, βγαίνει ανοικτά στο κοινό και λέει ότι έχει στη διάθεσή του στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι Μινωίτες κατάφεραν να φτάσουν μέχρι την Αμερική, τότε και εμείς θα πρέπει να είμαστε πραγματικά υπερήφανοι για όσα κατάφεραν χιλιάδες χρόνια πριν από εμάς.
Ποιος είναι ο υποστηρικτής αυτής της ιδέας;
Ο Gavin Menzies, ο οποίος έχει στρέψει επάνω του τα βλέμματα της επιστημονικής κοινότητας που εξετάζει με ενδιαφέρον την έρευνά του. Οι επίσημες ανακοινώσεις των ευρημάτων του θα γίνουν στις 16 Απριλίου στη διάλεξη που θα παραχωρήσει στο Λονδίνο στη Βασιλική Γεωγραφική Ακαδημία της Βρετανίας. Ο Gavin Menzies, μίλησε στο Pyles.tv και την Όλγα Τάντου για την έρευνά του.
"Τα ελληνικά πλοία διέσχιζαν την Μεσόγειο 4.500 χρόνια πριν"
Όλγα Τάντου: Κύριε Menzies, θα ήθελα να μας μιλήσετε για την πρωτοποριακή έρευνά σας, σύμφωνα με την οποία, οι Μινωίτες ήταν τόσο καλοί θαλασσοπόροι που κατάφεραν να διασχίσουν τον Ατλαντικό ωκεανό και να ανακαλύψουν την Αμερική 4.000 χρόνια πριν τον Κολόμβο. Πώς καταλήξατε σε αυτό το συμπέρασμα;
Gavin Menzies: Θα μπορούσα να πω ότι κατέληξα σε αυτό εντελώς τυχαία. Έχω βρει ότι οι Έλληνες, και συγκεκριμένα οι Μινωίτες, όντως ταξίδεψαν από την Κρήτη και την Σαντορίνη στην Αμερική στο διάστημα από το 3.000 π.Χ. εως το 450 π.Χ., δηλαδή περίπου 4.000 χρόνια πριν τον Κολόμβο.Πώς το ανακάλυψα αυτό;
Πριν από δύο χρόνια είχα πάει με τη σύζυγό μου στην Κρήτη την περίοδο των Χριστουγέννων. Κάποια μέρα που κάναμε έναν μεγάλο περίπατο, πήγαμε και στο παλάτι της Φαιστού, και αγοράσαμε από ένα κατάστημα που βρισκόταν εκεί ένα βιβλίο που περιέγραφε το παλάτι. Σύμφωνα με αυτά που γράφονταν στο βιβλίο, το παλάτι είχε χτιστεί την εποχή που χτίστηκαν και οι Πυραμίδες της Αιγύπτου, δηλαδή το 2.500 π.Χ..
Αυτός ο υπολογισμός είχε γίνει – όπως έγραφε ο συγγραφέας – με βάση τον ισχυρισμό ότι κάποια από τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή των Πυραμίδων προέρχονταν από την Κρήτη. Το γεγονός αυτό τους βοήθησε να υπολογίσουν με πολλή μεγάλη ακρίβεια την χρονολόγηση των ταξιδιών που πραγματοποιούσαν οι Έλληνες προς την Αίγυπτο, δηλαδή απ’ το 2.500 π.Χ. ως το 2.400 π.Χ..
Κατά την άποψή μου, αυτό ήταν εκπληκτικό! Τότε συνειδητοποίησα ότι τα ελληνικά πλοία διέσχιζαν την Μεσόγειο 4.500 χρόνια πριν από την εποχή μας. Μετά από αυτό, αποφασίσαμε με την σύζυγό μου να επισκεφτούμε όλα τα μουσεία στην Κρήτη και να δούμε αν υπήρχαν απομεινάρια από τα πλοία που ταξίδευαν από την Κρήτη με κατεύθυνση προς την Αίγυπτο. Δεν μπορέσαμε, όμως, να βρούμε τίποτα.
Καταλάβαμε γιατί δεν μπορούσαμε να βρούμε τίποτα όταν μας είπαν ότι η Κρήτη στο παρελθόν είχε καλυφθεί από στάχτη που προερχόταν από την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας – το νησί που σήμερα λέγεται Σαντορίνη – το οποίο όταν εξερράγη προκάλεσε το τέλος του μινωικού πολιτισμού.
O.Τ: Εφόσον δεν έχουμε πολλά στοιχεία, πώς μπορείτε να αποδείξετε ότι οι Μινωίτες είχαν την τεχνολογία και την τεχνογνωσία που απαιτούνταν ώστε να ήταν σε θέση να διασχίσουν τον Ατλαντικό ωκεανό;
Gavin Menzies: Δεν μπορούσαμε να βρούμε καθόλου στοιχεία στην Κρήτη. Σκεφτήκαμε όμως, ότι εφόσον έγινε μία έκρηξη ηφαιστείου στην Σαντορίνη, τότε ίσως βρούμε απομεινάρια των πλοίων στην Σαντορίνη. Πήγαμε λοιπόν εκεί, συγκεκριμένα στην τοποθεσία που λέγεται Ακρωτήρι και που ήταν λιμάνι στην μινωική εποχή. Όταν γίνονταν οι ανακαλύψεις των αρχαίων ευρημάτων στο Ακρωτήρι από την σύγχρονη ελληνική ομάδα των επιστημόνων, βρήκαν και σπίτια που χρονολογούνταν στο 450 π.Χ..
Στους τοίχους ενός σπιτιού ήταν ζωγραφισμένα μινωικά πλοία. Θα πρέπει να σας πω ότι υπηρέτησα στο Ναυτικό και γνωρίζω πώς είναι τα πλοία και πώς λειτουργούν. Από τις εικόνες που έβλεπα των μινωικών πλοίων αντιλαμβανόμουν ότι ήταν ιδιαίτερα προηγμένα στην κίνηση με τον άνεμο.
Χρησιμοποιούσαν τα κατάλληλα συστήματα για να μπορούν να αλλάζουν θέση τα πανιά και να γίνεται πιο εύκολη η πλοήγηση. Ακόμη και με μια πρώτη ματιά μπορούσε να καταλάβει κάποιος ότι ήταν μεγάλα πλοία, είχαν το μήκος που είχαν και τα πλοία του Κολόμβου τα οποία διέσχισαν τον Ατλαντικό 4.000 χρόνια μετά. Αυτό που αποφασίσαμε έπειτα να κάνουμε ήταν να δούμε αν έχει απομείνει κάτι από αυτά τα πλοία που είδαμε απεικονισμένα στην Σαντορίνη.
Βρήκαμε ότι υπήρχαν τρία ναυάγια σε μία τοποθεσία που λέγεται Μπόντρουμ και βρίσκεται περίπου 150 μίλια ανατολικά της Σαντορίνης, στις τουρκικές ακτές. Στη συνέχεια, πήγαμε στο Μπόντρουμ και εξετάσαμε τα πλοία που χρονολογούνταν στο 16ο αιώνα π.Χ., το 14ου αιώνα π.Χ., και το 13ο αιώνα π.Χ.. Αυτά τα πλοία είχαν βρεθεί στο βυθό της θάλασσας και μετέφεραν χαλκό.
Λόγω της αντίδρασης που προκλήθηκε μεταξύ του χαλκού και του θαλασσινού νερού, διατηρούνταν σε πολύ καλή κατάσταση. Μπορούσες λοιπόν να δεις ότι η κατασκευή τους ήταν πολύ προηγμένη. Έτσι κατάλαβα ότι τα συγκεκριμένα πλοία μπορούσαν να διασχίσουν τεράστιες αποστάσεις.
Επίσης, στα πλοία υπήρχαν απομεινάρια έξι διαφορετικών πολιτισμών: γινόταν εμπόριο ελεφαντοστών που προέρχονταν από την Αφρική και την Ινδία, κεχριμπάρι από τη Βαλτική, αιγυπτιακό γυαλί, χρυσός από τη Συρία, και χαλκός. Κατά τη γνώμη μου, ο χαλκός προερχόταν από την Αμερική λόγω της ποιότητας που είχε.
Έχοντας βρει λοιπόν αυτά τα ναυάγια στο μουσείο του Μπόντρουμ, αποφασίσαμε να πάμε σε όλα αυτά τα μέρη όπου υποθέταμε ότι προέρχονταν τα εμπορεύματα που μετέφεραν. Για παράδειγμα, πήγαμε στα ανθρακωρυχεία της Βόρειας Αμερικής που υπήρχαν το 3.000 π.Χ., πήγαμε στη Βαλτική για να εξετάσουμε αν υπήρχαν στοιχεία ότι τα μινωικά πλοία είχαν πάει εκεί, πήγαμε στην Ινδία, στην Αφρική, κλπ. Πήγαμε παντού. Και σε κάθε μέρος που πήγαμε ανακαλύψαμε ότι οι Μινωίτες επίσης είχαν βρεθεί ήδη εκεί.
"Το dna των Μινωιτών στους γηγενείς ομογενείς της Αμερικής"
Ό.Τ: Επιπρόσθετα, υποστηρίζετε ότι έχετε μία απόδειξη DNA πως οι Μινωίτες είχαν ένα σπάνιο γονίδιο που συναντάται σήμερα στους γηγενείς της Αμερικής.
Gavin Menzies: Όντως, πρόκειται για ένα πολύ σπάνιο γονίδιο που συναντάται μόνο στα μέρη που είχαν ταξιδέψει οι Μινωίτες και πουθενά αλλού.
Ακαδημαϊκοί Καθηγητές στηρίζουν την έρευνα του Gavin Menzies
Gavin Menzies: Την Παρασκευή 16 Απριλίου δίνω στο Λονδίνο μία διάλεξη στη Βασιλική Γεωγραφική Ακαδημία της Βρετανίας όπου ανακοινώνω επίσημα πλέον τα ευρήματα του βιβλίου μου. Κοντά μου θα βρίσκονται δύο Επίτιμοι Καθηγητές, ο John Sorenson, και ο Carl Johannessen.
Οι δύο αυτοί Καθηγητές σε όλη τους τη ζωή προσπαθούν να βρουν στοιχεία για ταξίδια στον Ατλαντικό ωκεανό πριν τον Κολόμβο, και έχουν εκδώσει βιβλία σχετικά με αυτό το θέμα. Σε ένα βιβλίο τους μάλιστα που έχουν συγγράψει από κοινού, δημοσιεύουν 6.000 παραδείγματα ταξιδιών από τον μινωικό κόσμο προς την Αμερική. Έτσι, δεν είμαι εγώ αυτός που χρειάζεται να ανακαλύψει στοιχεία, έχω στοιχεία.
O.Τ: Από την άλλη μεριά, κάποιοι άλλοι ακαδημαϊκοί απαξιώνουν την εργασία σας χαρακτηρίζονταν την σαν έργο φαντασίας που παρουσιάζεται με λάθος τρόπο σαν ιστορία. Τι απαντάτε σε εκείνους;
Gavin Menzies: Έχουμε λάβει χιλιάδες γράμματα και e-mails, που σε ποσοστό 99% συμφωνούν με τις δημοσιεύσεις μου. Υπάρχουν ορισμένοι Καθηγητές που δημοσιεύουν προσβλητικά κείμενα, αλλά όταν τους ρωτάω «Πού βρίσκεται η φαντασία;», σιωπούν. Δεν δίνουν ούτε ένα παράδειγμα. Είναι πολύ εύκολο να είσαι αγενής, αλλά όχι και να πείσεις τους αναγνώστες. Λένε ότι έχουν στοιχεία. Γιατί δεν τα φανερώνουν; Οι άνθρωποι λοιπόν που κάνουν τέτοια παιδικά σχόλια, δεν επηρεάζουν κανέναν.
Πηγή: http://www.pyles.tv/News/arxaiotita-energiakoi-topoi-%281%29/Menzies-arthro.aspx
Η Κοσμολογία του Δημόκριτου
Αν
και όλοι σήμερα θεωρούν τον Δημόκριτο μαζί με τον Λεύκιππο πατέρες της
Ατομικής θεωρίας, δεν είναι πολλοί αυτοί οι οποίοι γνωρίζουν ότι οι δύο
ατομικοί φιλόσοφοι είναι οι προπάτορες μιας κοσμολογικής πρότασης η
οποία δεν έχει αναλυθεί, ως θα όφειλε, σε βάθος, ούτε έχει τεθεί υπό την
κρίση της σύγχρονης επιστημονικής γνώσης, όπως έγινε για τις απόψεις
τους περί ατόμου.
[Διογένης IX 30 (Λευκ. Α1)]...Ο Λεύκιππος πίστευε ότι...οι κόσμοι δημιουργούνται όταν πέφτουν σώματα σε κάποιο κενό και συμπλέκονται μεταξύ τους, από δε την κίνηση και τη συσσώρευση τους σχηματίζεται η φύση των άστρων...
(31) Οι δε κόσμοι δημιουργούνται με τον ακόλουθο τρόπο. Πολλά σώματα, με κάθε είδους αγήματα, αποσπώνται από το άπειρο και φέρονται σε ένα μεγάλο κενό όπου συσσωρευόμενα σχηματίζουν μία δίνη. Εξ αιτίας αυτής συγκρουόμενα και στροβιλιζόμενα ακανόνιστα, διαχωρίζονται τα όμοια προς τα όμοια. Όταν ισορροπήσουν λόγω του πλήθους και δεν μπορούν πλέον να περιστρέφονται, τα λεπτά (σώματα) προχωρούν στο εξωτερικό κενό, σαν να εκτοξεύονται, τα υπόλοιπα δε παραμένουν ενωμένα και συμπλεκόμενα πλησιάζουν μεταξύ τους και σχηματίζουν αρχικά ένα σφαιροειδές σύστημα.
(32) Από αυτό αποσπάται ένας υμένας, που περιέχει μέσα του διάφορα σώματα. Καθώς στριφογυρίζουν εξ αιτίας της φυγόκεντρης δύναμης, ο υμένας γίνεται λεπτός, διότι συρρέουν πάντοτε (προς το κέντρο) τα στοιχεία που βρίσκονται κοντά εμπλεκόμενα στη δίνη. Έτσι δημιουργείται η γη (η αισθητή ύλη), όταν ενώθηκαν όσα συσσωρεύτηκαν στο κέντρο.
Αυτός πάλι ο εξωτερικός υμένας αυξήθηκε με τη συρροή σωμάτων που έρχονται από έξω διότι καθώς παρασύρεται από τη δίνη, ενσωματώνει τα σώματα με τα οποία έρχεται σε επαφή. Από αυτά, μερικά συμπλεκόμενα σχηματίζουν αρχικά ένα σύστημα πολύ υγρό και λασπώδες. Αφού ξηρανθούν και ακολουθήσουν τη γενική δίνη κατόπιν πυρακτώνονται και αποτελούν τη φύση των αστέρων...
Βάσει της προηγούμενης περικοπής, τα κύρια βήματα της κοσμικής δημιουργίας, σύμφωνα με τις απόψεις του Λεύκιππου και του Δημόκριτου ήταν τα επόμενα:
1. Στην αρχή υπήρχε το πλήρες και το κενό.
Πριν από τα γεγονότα τα οποία περιγράφει η προηγούμενη περικοπή, όπως ήδη αναφέρθηκε αρχικά υπήρχε η συνολική συμπαντική δημιουργία (μη ον=κενό =άπειρο), μέσα στην οποία έπλεαν τα άτομα (ον). Το σύστημα (ον +μη ον) βρισκόταν έξω από τις δυνατότητες των ανθρώπινων αισθήσεων, εφ' όσον, όπως ήδη αναφέρθηκε, οι ατομικοί φιλόσοφοι δέχονταν ότι "το πλήρες και το κενόν, δηλαδή τα άτομα και ο χώρος, είναι αληθινές και αντικειμενικές πραγματικότητες που βρίσκονται έξω από το πεδίο των ανθρώπινων αισθήσεων". Όπως μπορούμε να δούμε με το ενιαίο σύστημα πλήρες +κενό (= άτομα + χώρος), ο Δημόκριτος αντικαθιστά ένα προγενέστερο σύστημα, αυτό του Ορφικού Χάους και του Ερέβους, χωρίς βέβαια να υπαινίσσεται την αντίστοιχη ταύτιση των επιμέρους συνιστωσών του συστήματος.
2. Δημιουργία των "μεγάλων κενών" .
[Διογένης Λαέρτιος IX, 31 (ΔΚ67 α1)]... Οι κόσμοι δημιουργούνται με τον εξής τρόπο: Πολλά σώματα, μετακινούνται προς το "μεγάλο κενό" ξεκόβοντας από το άπειρο (το κενό).
Στη φάση αυτή, στα πλαίσια του συνολικού αρχικού συμπαντικού χώρου (μη ον=κενό=άπειρο) δημιουργούνται πολλά επιμέρους "μεγάλα κενά", δηλαδή μικροί υποχώροι του συνολικού συμπαντικού χώρου. Αυτό θα μπορούσε να εκφραστεί με τη σημερινή επιστημονική ορολογία ως σχηματισμός, μέσα στον συνολικό συμπαντικό μη αισθητό και μη Ευκλείδειο χώρο του Σύμπαντος, επιμέρους περιοχών, διαφοροποιημένης πυκνότητας άρα και καμπυλότητας, γεγονός που διαφοροποιούσε και τη γεωμετρία των δημιουργούμενων υποχώρων.
Η κοσμολογική αυτή διαδικασία η οποία περιγράφεται από τον Δημόκριτο, όπως θα δούμε στη συνέχεια, αποτελεί το βασικό στοιχείο της κβαντικής κοσμολογικής θεωρίας του Α. Λίντε, η οποία προβλέπει και προσπαθεί να ερμηνεύσει την δημιουργία αυτών των κενών, τα οποία ονομάζει φυσαλίδες, μέσω του πεδίου πληθωρισμού.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι ο Δημόκριτος φαίνεται να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το "αίτιο" (τα μεγάλα κενά), που, όπως θα δούμε στη συνέχεια, ανάγκασε τα άτομα να συσσωρευτούν σε μικρές περιοχές, και όχι για το αίτιο που δημιούργησε το "μεγάλο κενό". Για τον λόγο αυτό επινοεί την έννοια των επιμέρους κενών (χώρων) σαν αίτιο της μελλοντικής συσσώρευσης των ατόμων, χωρίς όμως να δικαιολογεί τη φυσική διαδικασία σχηματισμού τους.
3. Τοπική κατάρρευση των "ατόμων" στα "μεγάλα κενά", σχηματισμός της "δίνης" .
Στη φάση αυτή, μη αισθητά κομμάτια του όντος (άτομα), προερχόμενα από τη συνολική μη αισθητή συμπαντική δημιουργία (άπειρο+άτομα=κενό+πλήρες=μη ον+ον), τείνουν να καταλάβουν τα σχηματισθέντα "μεγάλα κενά" δημιουργώντας, για κάθε ένα από αυτά και μία αντίστοιχη "δίνη" (10).
Με την είσοδο ατόμων μέσα στους υποχώρους των "μεγάλων κενών", δημιουργούνται οι αισθητοί "κόσμοι", οι οποίοι περιέχονται μέσα στο συνολικό και μη αισθητό σύνολο, "ον+μη ον" (άτομα+κενό=Σύμπαν), και μπορεί να είναι άπειροι.
Η κοσμολογική δίνη
Μια πρώτη αναφορά στην έννοια της δίνης γίνεται στην Ορφική Κοσμολογία. Το αρχικό κοσμολογικό αυγό, του οποίου τη φυσική δημιουργία και σύσταση, με θαυμαστό επιστημονικά τρόπο περιγράφει ο Δημόκριτος (βλέπε επόμενα), γεννά έναν ανεμοστρόβιλο, τον οποίο οι ατομικοί φιλόσοφοι περιγράφουν σαν δευτερεύουσα δίνη, και τα Ορφικά κείμενα ονομάζουν Έρωτα.[Αριστοφάνης Όρνιθες 693]... η μαυροφτέρουγη Νύχτα γεννάει πρώτα ένα ανεμοδαρμένο αυγό, από όπου, σαν ήρθε η ώρα, βγήκε ο φλογερός ο Έρωτας, με χρυσά φτερά να αστράφτουν στη ράχη του, όμοιος με ανεμοστρόβιλο...
Την έννοια της δίνης και του στροβίλου συναντάμε και ως κοσμολογική άποψη του Εμπεδοκλή:
[Σιμπλίκιος, Περί Ουρανού 529, 1 (στίχοι 1-15), εις Φυσικά 32, 13 (στίχοι 3-17)].. Σαν έφτασε η φιλονεικία στα τρίσβαθα της δίνης κι ήρθε η αγάπη στη μέση του στροβίλου, όλα τούτα άρχισαν να συνάζονται και να γίνονται ένα μόνο....
[Αριστοτέλης, Περί Ουρανού Β 13, 259α 29]... Εξάλλου είναι περίεργο που δεν αντιλήφθηκε (ο Εμπεδοκλής) ότι, αν πρωτύτερα τα μόρια της γης συνέκλιναν προς το κέντρο λόγω της δίνης, έπρεπε να εξηγήσει για ποια αιτία όλα όσα έχουν βάρος παρασύρονται τώρα προς το κέντρο. Γιατί δεν μπορεί να είναι η δίνη αυτό που τα φέρνει κοντά μας....
[Αέτιος II, 6, 3 (ΔΚ 31α 49)]...Ο Εμπεδοκλής υποστηρίζει ότι πρώτος ξεχώρισε ο αιθέρας, δεύτερη η φωτιά και κατόπιν η γη (ύλη). Από τη γη καθώς περισφιγγόταν έντονα από τη δύναμη της περιστροφής ανάβλυσε το νερό...
Στην έννοια όμως της "δίνης" δίνεται ένα συγκεκριμένο φυσικό νόημα από τον Δημόκριτο, που παρουσιάζει σήμερα ένα ιδιαίτερο κοσμολογικό ενδιαφέρον.
Αρχικά η "δίνη" του Δημόκριτου σχηματίζεται στα πλαίσια του αρχικού μη αισθητού συστήματος, "κενού"+"μη κενού" (όντος+μη όντος=άτομα+χώρος=συμπαντικός χώρος Ρείμαν). Όπως περιγράφει ο Διογένης ο Λαέρτιος:
[Διογένης IX 30 (Λεύκ Α1)]... Οι δε κόσμοι δημιουργούνται με τον ακόλουθο τρόπο. Πολλά σώματα, με κάθε είδους σχήματα, αποσπώνται από το άπειρο και φέρονται σε ένα μεγάλο κενό..
Σε μια δεύτερη φάση η "δίνη" εξελίσσεται μέσα σε μια μικρή περιοχή των "μεγάλων κενών" (Ευκλείδειοι υποχώροι).
[Διογένης IX 30 (Λεύκ Α1)]. Φέρονται σε ένα μεγάλο κενό σχηματίζοντας μία δίνη...
Το ότι η δίνη καταλαμβάνει αρχικά ένα μικρό μέρος του μεγάλου κενού φαίνεται από το γεγονός ότι:
[Διογένης IX 30 (Λεύκ Α1)]...Όταν ισορροπήσουν (τα σώματα) λόγω του πλήθους και δεν μπορούν πλέον να περιστρέφονται, τα λεπτά (σώματα) προχωρούν στο εξωτερικό κενό, σαν να εκτοξεύονται, τα υπόλοιπα δε παραμένουν ενωμένα και συμπλεκόμενα πλησιάζουν μεταξύ τους και σχηματίζουν αρχικά ένα σφαιροειδές σύστημα...
Αυτό σημαίνει ότι η δίνη, για να προχωρήσει προς το εξωτερικό του μεγάλου κενού, αρχικά κατείχε ένα μικρό μέρος του.
Επανερχόμενοι όμως στην έννοια της δίνης, όπως αυτή περιγράφεται από τον Λεύκιππο και τον Δημόκριτο, τίθεται το ερώτημα για το πώς αυτή εξελίσσεται. Πού τοποθετείται η χοάνη της και πού ο λώρος τη?.
Το πρόβλημα είναι δύσκολο να απαντηθεί διότι οι προσωκρατικοί γνώριζαν δύο περιπτώσεις δινών.
- Η πρώτη εμφανιζόταν στα υγρά, π.χ. των ποταμών, των λιμνών και των θαλασσών, όταν μέσω δινών αυτά χάνονταν σε υπόγειες καταβόθρες. Στην περίπτωση αυτή το υλικό που πέφτει μέσα στη δίνη οδηγείται από τη χοάνη προς τον λώρο (ρουφήχτρες).
- Στη δεύτερη περίπτωση, π.χ. στο φαινόμενο του ανεμοστρόβιλου, υλικά από την επιφάνεια της γης στην οποία βρίσκεται η βάση της δίνης, οδηγούνται μέσω του λώρου προς την χοάνη της δίνης ανυψούμενα από τη γη.
Στην περίπτωση της Κοσμολογίας του Δημόκριτου όμως το υλικό πρέπει να οδηγείται από τη χοάνη προς την άκρη του λώρου, εφ' όσον όπως θα δούμε, στη συνέχεια η τελική κατάληξη της δίνης είναι μια περιορισμένη ως προς τις διαστάσεις σφαίρα.
Όλα τα προηγούμενα, όπως και στην Κοσμολογία του Αλκμάνα (ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ -4-), μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αν θέλουμε να περιγράψουμε με σύγχρονη επιστημονική ορολογία τις απόψεις του Λεύκιππου και του Δημόκριτου, όσον αφορά το τι υπήρχε πριν την δημιουργία του αισθητού σε εμάς Σύμπαντος και το πώς οδηγηθήκαμε μέχρι την αρχή της κοσμικής δημιουργίας, θα καταλήγαμε στο συμπέρασμα ότι οι ατομικοί φιλόσοφοι, όπως και ο Αλκμάνας, περιγράφουν τη γέννηση του Σύμπαντος μέσω μιας λευκής οπής.
Η διαφορά μεταξύ των δύο κοσμολογικών συστημάτων του Αλκμάνα και των Λεύκιππου και Δημόκριτου είναι ότι οι ατομικοί φιλόσοφοι, ως άριστοι γνώστες των επιστημονικών δεδομένων της εποχής τους, εκθέτουν με μεγαλύτερη λεπτομέρεια τις απόψεις τους δίνοντας τους μια σειρά επιστημονικών (για την εποχή τους ) εξηγήσεων. Ιδιαίτερα η έννοια της δίνης κάνει πιο κατανοητό το λώρο του Αλκμάνα, ενώ η σφαιρική συμπύκνωση "μη λεπτών" υλικών συγκεκριμενοποιεί την έννοια του Αλκμάνιου "τέκμορα".
Η σύμπτωση των απόψεων του Λεύκιππου και του Δημόκριτου, περί δημιουργίας του Σύμπαντος, με αυτές του Αλκμάνα οδηγούν σε ερωτήματα, όπως για το αν οι ατομικοί φιλόσοφοι γνώριζαν την Κοσμολογία του Αλκμάνα και ακόμα για το αν οι απόψεις αυτές αποτελούν τη χαμένη ή κατεστραμμένη συνέχεια του κειμένου του Αλκμάνα στην οποία συνέχιζε την εξιστόρηση της κοσμολογικής του πρότασης.
Οι άπειροι κόσμοι και τα "μεγάλα κενά"
Στα πλαίσια όμως της Κοσμολογίας του Δημόκριτου εμφανίζεται, με μια φυσική τεκμηρίωση, η ιδέα περί ύπαρξης πολλών αισθητών κόσμων σαν τον δικό μας στα πλαίσια των δημιουργούμενων "μεγάλων κενών".Η ιδέα περί υπάρξεως πολλών "κόσμων" μέσα σε επάλληλους "ουρανούς" αποτελεί μια παλαιότερη προσωκρατική άποψη. Όπως αναφέρουν οι Σιμπλίκιος, και Άγιος Αυγουστίνος ο Αναξίμανδρος διατύπωνε την αυτή άποψη:
[Σιμπλίκιος, εις Φυσ. 24, 17]... (ο Αναξιμένης πίστευε ότι) κάποια άλλη ουσία είναι το άπειρο, από την οποία έγιναν όλοι οι ουρανοί και οι κόσμοι που υπάρχουν σ' αυτούς.....
[Αυγουστίνος, de civ. Dei VIII, 2]... (Ο Αναξίμανδρος) πίστευε ότι αυτές οι αρχές των επιμέρους πραγμάτων είναι άπειρες, και ότι παράγουν αναρίθμητους κόσμους καθώς και όλα όσα εμφανίζονται μέσα σ' αυτούς, και αυτοί οι κόσμοι, όπως πίστευε, πότε διαλύονται και πότε ξαναγεννιούνται....
Όμως και οι ιδέες του Αναξαγόρα ήταν παραπλήσιες:
[Σιμπλίκιος, εις Φυσικά 157, 9]...Το ότι υπαινίσσεται (ο Αναξαγόρας) έναν άλλο κόσμο πλάι στο δικό μας φαίνεται από τη φράση "όπως ακριβώς εμείς", που τη χρησιμοποιεί επανειλημμένα. Και ότι δεν θεωρεί αυτόν τον άλλο κόσμο έναν αισθητό κόσμο που προηγήθηκε χρονικά από το δικό μας φαίνεται από τα λόγια "από τα οποία μαζεύουν τα καλύτερα στα σπίτια τους και τα χρησιμοποιούν". Γιατί δεν είπε χρησιμοποιούσαν, αλλά χρησιμοποιούν.....
Η πλήρης όμως φυσική τεκμηρίωση και περιγραφή ενός Σύμπαντος το οποίο περιλαμβάνει και περικλείει έναν άπειρο αριθμό αισθητών κόσμων έγινε από τους ατομικούς φιλοσόφους και ιδιαίτερα από τον Δημόκριτο.
Γι' αυτή τη δομή του Σύμπαντος του Δημόκριτου γράφει ο Δ. Μακρυγιάννης στο βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών βιβλίο του "Κοσμολογία και Ηθική του Δημοκρίτου":
"...Αφού υπάρχουν άπειροι κόσμοι, άρα υπάρχουν άπειροι κενοί χώροι. Μπορούμε λοιπόν να παρομοιάσουμε το Δημοκρίτειο σύμπαν με ένα σφουγγάρι. Η ύλη του σφουγγαριού αντιστοιχεί στη συμπαγή κατά το μάλλον και ήττον συγκρότηση ατόμων, που αποτελούν το περιέχον, τα δε σφαιροειδή κενά μέσα στον όγκο του σφουγγαριού είναι οι χώροι όπου δημιουργούνται και εξελίσσονται οι κόσμοι. Το κοσμολογικό μοντέλο του σφουγγαριού δεν είναι στατικό, ούτε ως προς την δομή του περιέχοντος, ούτε ως προς το σχήμα και το μέγεθος των κενών. Όπως εντός των κενών λαμβάνουν χώρα συνεχείς διεργασίες μεταξύ των ατόμων, έτσι και το συνολικό περιέχον υφίσταται συνεχείς μεταλλάξεις, η κυριότερη των οποίων είναι να απορρέουν εξ αυτού παντοία σώματα εντός των κενών και να απορροφά πάλι τα σώματα που προκύπτουν από την καταστροφή των κόσμων".
Κατ' αυτόν τον τρόπο αυτό ο Δημόκριτος, με μεγάλη φυσικότητα τεκμηριώνει λογικά την δυνατότητα ταυτόχρονης ύπαρξης πολλών αισθητών κόσμων, οι οποίοι όμως μπορούν να μην είναι αισθητοί από εμάς, αφού παρεμβάλλεται μεταξύ αυτών και του κόσμου μας το μη αισθητό ενιαίο σύστημα "όντος"+"μη όντος" (άτομα+κενό) (ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ -9-).
Όπως αναφέρει ο Ιππόλυτος: [Ελ. Ι, 13, 2 (ΔΚ 68α 40)]...Ο Δημόκριτος υποστηρίζει τα ίδια με τον Λεύκιππος, ότι υπάρχουν άπειροι κόσμοι με διαφορετικά μεγέθη. Σε μερικούς από αυτούς δεν υπάρχει ούτε Ήλιος ούτε Σελήνη, σε άλλους τα δύο αυτά ουράνια αντικείμενα είναι μεγαλύτερα από όσο στον δικό μας κόσμο, και σε άλλους περισσότερα. Τα διαστήματα μεταξύ των κόσμων είναι άνισα, σε μερικά μέρη υπάρχουν περισσότεροι κόσμοι, σε άλλα λιγότεροι, μερικοί αναπτύσσονται, μερικοί είναι στο αποκορύφωμα της ανάπτυξης τους και μερικοί παρακμάζουν. Αλλού οι κόσμοι γίνονται και αλλού αποσυντίθενται. Η καταστροφή τους οφείλεται στην αμοιβαία τους σύγκρουση.
Στην περικοπή αυτή, αλλά και σε πολλές προηγούμενες μπορούμε να διακρίνουμε σαφέστατα την άποψη ότι οι φυσικοί νόμοι στα πλαίσια των διαφόρων κόσμων μπορούν να είναι διαφορετικοί και ως εκ τούτου να δημιουργούνται εντελώς διαφορετικά συμπαντικά γεγονότα.
Και μετά τον Δημόκριτο όμως επαναλαμβάνεται η αυτή ιδέα περί πολλών κόσμων από τον Διογένη τον Απολλωνιάτη:
[Ψευδοπλούταρχος, Στρωματείς 12]...Ο Διογένης ο Απολλωνιάτης υποθέτει ότι ο αέρας είναι το στοιχείο και ότι όλα κινούνται και οι κόσμοι είναι άπειροι.....
Ας δούμε όμως τι διατυπώνουν οι σύγχρονες κοσμολογικές θεωρίες για την ύπαρξη πολλών κόσμων (ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ -9-).
Σύμφωνα με τη κβαντική κοσμολογική πρόταση του Λίντε, στο αρχικό μη Ευκλείδειο, άρα και μη αισθητό Σύμπαν μας, υπήρχαν δύο γνωστά βαθμωτά πεδία, το "πεδίο πληθωρισμού" και το "πεδίο Χιγκς".
Το πεδίο πληθωρισμού και τα φαινόμενα τα οποία δημιουργεί είναι το αίτιο της διαστολής του χώρου (κενό=μη ον), ενώ στο πεδίο Χίγκς οφείλεται το είδος των φυσικών νόμων που δημιουργούνται μέσα στον διαστελλόμενο χώρο. Τα δύο αυτά πεδία, όπως έχει αποδειχθεί, υπάρχουν παντού μέσα στο Σύμπαν και η παρουσία τους γίνεται αισθητή λόγω της επίδρασης τους πάνω στα στοιχειώδη σωμάτια.
Τα βαθμωτά όμως πεδία δεν είναι σταθερά και όπως αποδεικνύει η κβαντική Φυσική, υφίστανται απρόβλεπτες διακυμάνσεις και μεταβολές. Αν οι διακυμάνσεις αυτές προκαλέσουν μια μεγάλη αύξηση του μεγέθους του πεδίου πληθωρισμού, τότε στο σημείο αυτό το Σύμπαν θ' αρχίσει να διαστέλλεται πολύ γρήγορα δημιουργώντας μια φυσαλίδα (δημιουργία μεγάλου κενού). Το φαινόμενο αυτό μπορεί να δημιουργείται συνεχώς σε διαφορετικές περιοχές του αρχικού μη αισθητού Σύμπαντος (δημιουργία απείρων μεγάλων κενών).
Αυτό σημαίνει ότι αν σχεδιάσουμε το Σύμπαν σαν μια ομοιογενή φυσαλίδα, η δημιουργία κάθε νέας διαταραχής σ' αυτήν θα δημιουργήσει μια νέα συμπαντική φυσαλίδα (μεγάλο κενό). Με τον προηγούμενο τρόπο ο Α. Λίντε απάντησε στο αναπάντητο ερώτημα από τον Λεύκιππο και τον Δημόκριτο για το πώς δημιουργούνται τα μεγάλα κενά (11).
Οι χώροι-φυσαλίδες περιορίζονται αρχικά από ακανόνιστα όρια που συνεχώς εξομαλύνονται και έχουν την τάση να επεκτείνονται με ταχύτητες που πλησιάζουν την ταχύτητα του φωτός. Αργότερα τα όρια των φυσαλίδων αυτών είναι δυνατόν να συρρικνωθούν με πολύ μικρότερες ταχύτητες.
Με βάση τα προηγούμενα, η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης περιγράφει απλώς τη δημιουργία μιας μόνο φυσαλίδας μέσα στην οποία υπάρχουμε και όχι του εν γένει Σύμπαντος των απείρων φυσαλίδων.
Θα πρέπει να σημειωθεί είναι ότι αν θεωρήσουμε πως στο αρχικό μη αισθητό Σύμπαν, υπήρχε ένα σύστημα συγκεκριμένων φυσικών νόμων, το πεδίο Χιγκ το μεταβάλλει στις επιμέρους αναπαραγόμενες φυσαλίδες (μεγάλα κενά). Αυτό σημαίνει ότι κάθε φυσαλίδα (μεγάλο κενό) τελικά θα έχει το δικό του σύστημα φυσικών νόμων, αυτό δηλαδή ακριβώς που ήδη είχαν πει οι Λεύκιππος και Δημόκριτος.
Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το προηγούμενο μοντέλο του Α. Λίντε αποτελεί μια επεξεργασία της πληθωριστικής θεωρίας του Α.Η. Guth η οποία προέβλεπε την ύπαρξη ενός Σύμπαντος πολλών συμπαντικών φυσαλίδων στον χωρόχρονο που διέπονταν ίσως από διαφορετικούς φυσικούς νόμους.
Το 1982 οι Αμερικανοί ερευνητές Albrecht και Steinhsardt ανακοίνωσαν παρόμοια συμπεράσματα.
Ολόκληρο το κοσμολογικό μοντέλο του Α. Λίντε, πιστεύουμε ότι δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό προκειμένου να ταυτιστεί με τις απόψεις των ατομικών φιλοσόφων Λεύκιππου και Δημόκριτου. Όπως γίνεται φανερό οι σκέψεις των φιλοσόφων του παρελθόντος πιθανότατα μπορούν να γίνουν πηγή έμπνευσης για τη διατύπωση σύγχρονων φυσικών θεωριών (ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ -9-).
4. Σχηματισμός σφαιροειδούς συστήματος αισθητής ύλης με σύγχρονη εκτόξευση υλικού στο εξωτερικό κενό
Λόγω της περιστρεφόμενης "δίνης" διαχωρίζονται πρώτα τα "όμοια" από τα "ανόμοια". Στη συνέχεια παύει η περιστροφή και δημιουργείται ένα σύστημα αποτελούμενο από "λεπτά σώματα" (όχι μικρά στις διαστάσεις σώματα, ούτε άτομα) τα οποία προχωρούν προς το εξωτερικό κενό (χώρο) σαν να εκτοξεύονται, ενώ τα υπόλοιπα, τα "μη λεπτά" (χονδρά = αδρά) παραμένουν ενωμένα και συμπλεκόμενα πλησιάζουν μεταξύ τους και σχηματίζουν αρχικά ένα σφαιροειδές σύστημα.
Ενδιαφέρον είναι να τονιστεί ότι χρησιμοποιείται ο νέος όρος "λεπτά σώματα", προκειμένου να αντιδιαστείλει τα σώματα αυτά από όλα τα άλλα τα οποία έχουν ήδη αναφερθεί.
Με μια επιπόλαια ανάγνωση του αντίστοιχου κειμένου θα μπορούσαμε να βρούμε επιφανειακές συμπτώσεις μεταξύ των θέσεων των ατομικών φιλοσόφων και της σύγχρονης κοσμολογικής θεωρίας της Μεγάλης Έκρηξης.
Η σφαιρική συμπύκνωση θα μπορούσε επιπόλαια να θεωρηθεί σαν το πρωταρχικό άτομο του Λεμέτρ και η περιγραφόμενη έκρηξη το big bang. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά.
Η εκτόξευση και η διαστολή του "λεπτού" υλικού, κατά τους Λεύκιππο και Δημόκριτο, δεν είναι αποτέλεσμα της έκρηξης του σφαιροειδούς συστήματος που σχηματίζουν τα "μη λεπτά" υλικά, αλλά δημιουργούνται μαζί με τη δημιουργία της σφαιρικής συμπύκνωσης, ως το αποτέλεσμα γεγονότων που συμβαίνουν στο άκρο της "δίνης", αφού εκεί έχουν διαχωριστεί και ισορροπήσει τα "όμοια" από τα "ανόμοια" και τα σώματα δεν μπορούν να περιστρέφονται.
Με λίγα λόγια ο Λεύκιππος και ο Δημόκριτος υποστηρίζουν ότι από ένα μίγμα "λεπτών" και "μη λεπτών" το οποίο ισορροπεί και δεν περιστρέφεται, η εκτόξευση των λεπτών προς τα έξω, δημιουργεί μια αντίθετη κίνηση -συστολή- των "μη λεπτών" τα οποία τείνουν να σχηματίσουν μια μικρή σε διαστάσεις, αλλά πυκνή, σφαιροειδή συγκρότηση ύλης.
Όπως γίνεται εμφανές από την αντίστοιχη περικοπή, στο τέλος της δίνης όταν αυτή εμφανιστεί μέσα στο μεγάλο κενό, υπάρχει μια περιορισμένη σε χώρο ισορροπούσα και μη περιστρεφόμενη, προς στιγμήν, σφαιρική συμπύκνωση "μη λεπτού" (όχι μικρών διαστάσεων, ούτε άτομα) υλικού. Η σφαίρα κατέχει πολύ μικρό χώρο του "μεγάλου κενού", διότι πώς αλλιώς θα μπορούσε το περιγραφόμενο "λεπτό" υλικό σαν έκρηξη να προχωρήσει επεκτεινόμενο στον εξωτερικό χώρο, αν ο χώρος αυτό ήταν κατειλημμένος από την αρχική σφαίρα.
Ενδιαφέρον είναι ότι στα όρια της δίνης, προς την περιοχή του "μεγάλου κενού", πριν τη δημιουργία της σφαιρικής συμπύκνωσης, το υλικό του μη αισθητού Σύμπαντος (χώρος+άτομα) αποτελείται από ένα "εξωτικό" για τις αισθήσεις υλικό, μη δυνάμενο να περιγραφεί από τους ατομικούς φιλόσοφους, το οποίο στη συνέχεια χωρίζεται σε δύο συστατικά, τα "λεπτά" και τα "μη λεπτά" (χονδρά=αδρά), τα οποία σε μια μεταγενέστερη φάση έμελλαν, σύμφωνα με τις απόψεις των ατομικών φιλοσόφων, να σχηματίσουν, τη γνωστή σήμερα στις αισθήσεις μας "ύλη".
Σε σχέση με τα προηγούμενα θα πρέπει να αναφερθεί ότι σύμφωνα με τις σύγχρονες κοσμολογικές απόψεις μπορούμε να διακρίνουμε δύο κοσμολογικές περιόδους, την εποχή του Πλανκ και την εποχή της πληθωριστικής διόγκωσης, οι οποίες προηγούνται της υποθετικής δημιουργίας της αρχικής σφαιροειδούς συμπύκνωσης ύλης του πρωτοατόμου του Λεμέτρ από το οποίο ξεκίνησε η Μεγάλη Έκρηξη.
Η ύλη κάτω από τις ακραίες συνθήκες που επικρατούσαν τις περιόδους αυτές ήταν πραγματικά "εξωτική" για τη σύγχρονη επιστημονική πραγματικότητα. Ειδικότερα κατά τη διάρκεια της πληθωριστικής διόγκωσης οι συνθήκες ήταν τέτοιες που ευνόησαν τη δημιουργία επάλληλων συμπαντικών φυσαλίδων (μεγάλων κενών) και πιθανότατα τη δημιουργία "εξωτικών" σωματιδίων Ηiggs (μποζόνιο Ηίggs) που αποτελούν το υποθετικό μέσο προκειμένου να αποκτήσουν την ιδιότητα της μάζας τα σώματα, μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.
Ομοίως μετά την στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης, η σύγχρονη Κοσμολογία δέχεται ότι υπήρξαν δύο φάσεις κατά την διάρκεια των οποίων δημιουργήθηκαν αντίστοιχα δύο είδη υπατομικών σωματιδίων, τα "αδρόνια" (χοντροκομμένα, μη λεπτά) και τα "λεπτόνια" (λεπτά). Ως "αδρόνια" αναφέρονται τα πρωτόνια, τα νετρόνια, τα υπερόνια και τα μεσόνια. Τα "λεπτόνια" περιλαμβάνουν τα ηλεκτρόνια και τα νετρίνα. Οι αντίστοιχες κοσμολογικές φάσεις δημιουργίας πήραν το όνομα των δημιουργούμενων σωματιδίων.
Η αντιστοιχία των ονομάτων των προηγούμενων στοιχειωδών σωματιδίων με την ορολογία των ατομικών φιλοσόφων είναι χαρακτηριστική.
Σχηματισμός λεπτού υμένα. Δημιουργία περιστροφικής συμπαντικής κίνησης
Κατά τη φάση αυτή από την κεντρική σφαιροειδή συμπύκνωση "μη λεπτού" υλικού, αποσπάται ένας υμένας υλικού. Ένα λεπτό δηλαδή κέλυφος "μη λεπτής" ύλης.
Ο υμένας αυτός αρχίζει να περιστρέφεται, ενώ υλικό από αυτόν οδηγείται προς την κεντρική σφαιρική συμπύκνωση "λόγω της δίνης". Ποιάς δίνης όμως;
Η αρχική "δίνη", οδηγούσε υλικό από το μη αισθητό Σύμπαν του (όντος)+(μη όντος) προς τον κόσμο του "μεγάλου κενού", προς τη σφαιρική δηλαδή συσσώρευση "μη λεπτού" υλικού που προαναφέραμε.
Αντίθετα η δίνη, που αναφέρεται στο σημείο αυτό, οδηγεί από τον "κόσμο" του "μεγάλου κενού" προς την αρχική σφαιρική συσσώρευση των "μη λεπτών".
Αυτό σημαίνει ότι η αναφερόμενη εδώ δίνη, είναι αντίθετης κατεύθυνσης από την πρώτη.
Οι ατομικοί φιλόσοφοι δηλαδή προτείνουν ένα κοσμολογικό σύστημα δύο, αντίθετης πολικότητας, δινών (+ και -), εκ των οποίων η πρώτη εξελίσσεται εκτός του κόσμου του "μεγάλου κενού" και η άλλη εντός. Και οι δύο όμως οδηγούν σε μια κοινή περιοχή, η οποία αποτελεί την αρχή και το τέλος του κόσμου του "Μεγάλου κενού".
Ε. Δανέζης, Ε. Θεοδοσίου, Θ. Γραμμένος, Μ. Σταθοπούλου
Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Φυσικής, Τομέας Αστροφυσικής - Αστρονομίας - Μηχανικής
ellinikoarxeio.com
Ρομποτικό σύστημα μιμείται με ακρίβεια το ανθρώπινο περπάτημα
"Ελπίδες για καλύτερη αντιμετώπιση των σπονδυλικών τραυμάτων"
Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο - Αμερικανοί επιστήμονες ανέπτυξαν τα πλέον βιολογικά-ακριβή ρομποτικά πόδια, μέχρι σήμερα, υποστηρίζοντας ότι η έρευνά τους θα συντελέσει στην κατανόηση του τρόπου που μαθαίνουν τα βρέφη να βαδίζουν, καθώς και στην αντιμετώπιση
των σπονδυλικών τραυματισμών.Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο - Αμερικανοί επιστήμονες ανέπτυξαν τα πλέον βιολογικά-ακριβή ρομποτικά πόδια, μέχρι σήμερα, υποστηρίζοντας ότι η έρευνά τους θα συντελέσει στην κατανόηση του τρόπου που μαθαίνουν τα βρέφη να βαδίζουν, καθώς και στην αντιμετώπιση
Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Neural Engineering, επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Αριζόνα δημιούργησε μια εκδοχή του συστήματος σηματοδότησης που παράγει τα ρυθμικά μυϊκά σήματα, τα οποία ελέγχουν το βάδισμα.
Οι ερευνητές μπόρεσαν να αντιγράψουν την γεννήτρια του κεντρικού πρότυπου ρυθμού (central pattern generator-CPG), ένα δίκτυο νευρικών κυττάρων στην οσφυϊκή περιοχή του νωτιαίου μυελού που παράγει τα ρυθμικά μυϊκά σήματα.
Η CPG παράγει και στην συνέχεια ελέγχει τα σήματα αυτά, συγκεντρώνοντας πληροφορίες από διάφορα σημεία του σώματος που εμπλέκονται στην βάδιση, ανταποκρινόμενη στο περιβάλλον.
Αυτή ακριβώς η διαδικασία επιτρέπει στον άνθρωπο να περπατά χωρίς να σκέφτεται εκ των προτέρων την διαδικασία της κίνησης.
Η απλοϊκότερη εκδοχή μιας CPG μπορεί να απαρτίζεται από μόνο δύο νευρώνες που πυροδοτούν την εκπομπή σημάτων εναλλακτικά, παράγοντας έναν ρυθμό, καθώς και από αισθητήρες που «παραδίδουν» τις πληροφορίες (όταν το πόδι εφάπτεται σε μια επιφάνεια) και πάλι πίσω στους δύο νευρώνες.
Οι ειδικοί του Πανεπιστημίου της Αριζόνα εικάζουν ότι τα βρέφη ξεκινούν με την απλοϊκή αυτή εκδοχή της CPG και με την πάροδο του χρόνου αναπτύσσουν ένα πιο περίπλοκο πρότυπο βάδισης.
Υποστηρίζουν μάλιστα ότι αυτό δίνει απάντηση και στο ερώτημα γιατί τα βρέφη που (στο πλαίσιο πειράματος) τοποθετήθηκαν πάνω σε έναν διάδρομο (γυμναστικής) μπόρεσαν να κάνουν μερικά βήματα, ενώ ακόμη δεν είχαν μάθει να περπατούν.
«Το ρομποτικό σύστημα αντιπροσωπεύει ένα πλήρες σωματικό ή νευρο-ρομποτικό μοντέλο του συστήματος, αποδεικνύοντας την χρησιμότητα της ρομποτικής επιστήμης στις νευροφυσιολογικές διαδικασίες πίσω από την βάδιση των ανθρώπων και των ζώων», εξηγούν οι ερευνητές.
Η Δρ Θερεσα Κλέιν που συμμετείχε στην έρευνα σημειώνει ότι «αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι ότι καταφέραμε να δημιουργήσουμε έναν βηματισμό, χωρίς ισορροπία, που μιμείται την ανθρώπινη βάδιση με ένα απλό κέντρο ελέγχου των μηρών και μια ομάδα αντανακλαστικών αντιδράσεων που ελέγχουν τα κάτω άκρα. Το υποκείμενο αυτό δίκτυο μπορεί επίσης να σχηματίσει τον πυρήνα της γεννήτριας του κεντρικού πρότυπου ρυθμού και να αιτιολογήσει γιατί οι άνθρωποι με τραύματα στον νωτιαίο μυελό μπορούν να ανακτήσουν την ικανότητα βάδισης αν αυτός διεγερθεί κατάλληλα το διάστημα αμέσως μετά τον τραυματισμό».
Ο Ματ Θόρντον, αναλυτής βάδισης στο Βασιλικό Εθνικό Νοσοκομείο Ορθοπεδικής της Μ.Βρετανίας, χαρακτηρίζει ενδιαφέρουσα την έρευνα και προσθέτει ότι «τα προηγούμενα ρομποτικά μοντέλα έχουν μιμηθεί την ανθρώπινη κίνηση, αλλά το συγκεκριμένο προχωρά περισσότερο μιμούμενο τους υποκείμενους μηχανισμούς ελέγχου που καθοδηγούν την κινητικότητα του ανθρώπινου σώματος. Άρα λοιπόν, μπορεί να μας προσφέρει μια νέα προσέγγιση στην διερεύνηση και κατανόηση του συσχετισμού μεταξύ των προβλημάτων ελέγχου του κεντρικού νευρικού συστήματος και της παθολογίας της κίνησης».
Πηγή: health.in.gr
ΓΙΓΑΝΤΙΑ ΕΞΩΓΗΙΝΑ ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΑ ΠΕΡΙΤΡΙΓΥΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΓΗ;
Στις 29 Ιανουαρίου του 2010, το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια εντόπισε το Αντικείμενο P/2010-A2 να περιστρέφεται σε απόσταση περίπου 144 εκατομμύριων χιλιομέτρων από τη Γη, στην κύρια ζώνη αστεροειδών μεταξύ Άρη και Δία. Ο Ντέιβιντ Τζούιτ από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια δήλωσε στο πρακτορείο Reuters: "Είναι πιθανότατα το αποτέλεσμα της πρόσφατης σύγκρουσης μεταξύ δύο αστεροειδών. Τον πυρήνα ακολουθεί μια ουρά με πολύ περίεργη εμφάνιση, που ποτέ δεν είχαμε δει στο παρελθόν. Η ινώδης εμφάνιση του αστεροειδούς διαφέρει από οτιδήποτε έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα σε εικόνες συνηθισμένων κομητών από το τηλεσκόπιο Χαμπλ.’’ Ακόμα και σήμερα οι επιστήμονες της NASA, της ESA και της UCLA, δεν είναι σίγουροι για τη ταυτότητα του αντικειμένου. Μήπως όμως αποκρύπτουν την ύπαρξη εξωγήινου διαστημοπλοίου;
Από τις 18 έως τις 23 Ιανουαρίου και από τις 22 έως τις 28 Νοεμβρίου του 2010, το τηλεσκόπιο SOHO κατέγραφε αρκετά γιγάντια αντικείμενα μπροστά από τον ήλιο. Οι τολμηροί μιλούν για στόλο γιγαντιαίων διαστημοπλοίων στο μέγεθος του πλανήτη Δία που κρύβονται στο φως του Ήλιου και το συνδυάζουν με την ταυτόχρονη έξαρση εμφανίσεων ufo, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη μας. Οι κινήσεις των τεράστιων αντικειμένων είναι ακανόνιστες και δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως άγνωστοι πλανήτες. Διάφοροι επιστήμονες μιλούν για μετεωρίτες που περνούν πολύ κοντά στη Γη και μπροστά από τον Ήλιο, ενώ η NASA μιλάει άλλοτε για δυσλειτουργίες του τηλεσκόπιου και άλλοτε για κατασκευασμένες φωτογραφίες.
Στις 16 Μαίου του 2010, η NASA αποκαλύπτει ότι ένα άγνωστο αντικείμενο πλησιάζει τη Γη από το βαθύ διάστημα και είναι σχεδόν βέβαιο ότι είναι τεχνητής προέλευσης παρά ένας αστεροειδής. Το αντικείμενο 2010 KQ εντοπίστηκε από το Catalina Sky Survey στην Αριζόνα και ήταν υπό παρακολούθηση από την υπηρεσία της NASA την Earth Object Program που εδρεύει στο Jet Propulsion Laboratory στην Καλιφόρνια. Τον Ιούνιο του 2010, όταν το αντικείμενο πέρασε κοντά από τη Γη, η NASA δήλωσε επίσημα ότι ήταν πιθανώς ένα μεγάλο μεταλλικό εξάρτημα πυραύλου.
Παρόμοια γνώμη εξέφρασε και ο Paul Chodas, εμπειρογνωμόνων της JPL, που πιστεύει ότι το αντικείμενο πρέπει να είναι ένα διαστημικό σκάφος ή τμήμα του, από μια παλιά διαπλανητική αποστολή του παρελθόντος χωρίς και αυτός να δηλώνει απόλυτα σίγουρος. Η επόμενη επίσκεψη του αντικειμένου κοντά στην Γη θα είναι μάλλον το 2036, αφού διαπιστώθηκε ότι διαγράφει κυκλική τροχιά.
Αρχές Ιανουαρίου του 2011, η ρωσική εφημερίδα Pravda και η ηλεκτρονική της έκδοση έγραψαν ότι υπάρχουν τρία γιγαντιαία διαστημόπλοια τα οποία κατευθύνονται προς τη Γη. Το εμπλεκόμενο σύστημα αναζήτησης Haard και το πρόγραμμα Seti δεν επιβεβαιώνουν τις πληροφορίες της Ρωσικής εφημερίδας ούτε ο αστρονόμος Phil Plait που θεωρεί τις φωτογραφίες κατασκευασμένες. Τα τεράστια αντικείμενα που είναι πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα επιβεβαιώνονται μόνο από τον δικτυακό αστρικό χάρτη της ιστοσελίδας http://www.sky-map.org/ στις παρακάτω τρείς συντεταγμένες: 19 25 12 -89 46 03 , 16 19 35 -88 43 10 και 02 26 39 -89 43 13 . (Για να τα δείτε, αντιγράψτε τις συντεταγμένες στο search της παραπάνω ιστοσελίδας). Όμως καθώς ψάχναμε στην συγκεκριμένη περιοχή για τα διαστημόπλοια ανακαλύψαμε κι άλλα πέντε παρόμοια σχήματα: 19 26 51 -88 42 38 , 08 50 47 -89 38 09 , 14 38 50 -88 40 42 , 14 59 06 -88 21 24 και 23 13 00 -88 53 11 . Τελικά βρήκαμε περισσότερα διαστημόπλοια ή αποδείξαμε την παρανόηση των συγκεκριμένων φυσικών σχημάτων;
Στις 27 Δεκεμβρίου του 2010 παρουσιάστηκε στο διαδίκτυο ένα ‘’όχι και τόσο πρόσφατο’’ βίντεο με αρκετά περίεργα αντικείμενα. Ο ερασιτέχνης αστρονόμος John Lenard Walson, κατέγραψε με το αυτοσχέδιο τηλεσκόπιο του 35 περίπου περίεργα Α.Τ.Ι.Α. να περιφέρονται γύρο από τον πλανήτη μας! Μήπως τελικά είμαστε κάτω από στενή παρακολούθηση, μέχρι να φτάσει η στιγμή της μεγάλης συνάντησης; Υπάρχει βέβαια και η πιθανότητα, όλα αυτά τα περίεργα αντικείμενα να είναι απλά μικρόβια στο φακό του αυτοσχέδιου τηλεσκόπιου εγγραφής και ο ερασιτέχνης αστρονόμος να εκμεταλλεύτηκε την ομοιότητα για λίγα λεπτά δημοσιότητας!
Ακόμα και μετά τη παρουσίαση όλων αυτών των στοιχείων, συνεχίζει να υπάρχει η ίδια αμφιβολία, αν όλα αυτά είναι αληθινά ή απατηλά όνειρα σωτηρίας. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν πέφτουμε θύματα εθισμένων ουφολόγων που βλέπουν παντού διαστημόπλοια να έρχονται ή μυστικών υπηρεσιών που αποκρύπτουν μια μεγαλειώδης ενδεχόμενη επαφή. Βέβαια μπορεί όλες οι λογικές εξηγήσεις που έχουν δοθεί να είναι οι αληθινές, ακόμα κι αν δεν πολύ-αρέσουν στ’αφτιά μας…
Εγώ τι πιστεύω; Αν τα διαστημόπλοια έρχονται πραγματικά, θα ήταν παράλογο να αποκρύπτεται προσωρινά μια ενδεχόμενη επαφή που δεν μπορούμε να αποφύγουμε.
http://ufotruth-gr.blogspot.gr