Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

«Καίνε» τον καρκίνο με ηλεκτροσόκ, ελπίδες από τα πρώτα πειράματα>>



κατάλογοςDW: Σύντομοι και έντονοι ηλεκτρικοί παλμοί διοχετεύονται τοπικά για να εξουδετερώσουν τα καρκινικά κύτταρα, χωρίς να πλήττουν τον υγιή ιστό. Τα πρώτα δείγματα της θεραπείας είναι θετικά.
Η μέθοδος φαίνεται πολύ απλή. Ο γιατρός τρυπάει το σώμα του ασθενούς με μία εξαιρετικά λεπτή βελόνα. Η εικόνα της βελόνας στο εσωτερικό του σώματος εμφανίζεται μεγεθυμένη σε μία οθόνη που συνδέεται με έναν μαγνητικό τομογράφο, ο οποίος εξετάζει τον ασθενή. Έτσι ο γιατρός μπορεί να κατευθύνει τη βελόνα με απόλυτη ακρίβεια στα κατάλληλα σημεία, για παράδειγμα, πάνω σε έναν καρκινικό όγκο στο ήπαρ.
Μέχρι σήμερα η συνήθης μέθοδος προέβλεπε οι βελόνες αυτές, αφού εισχωρήσουν στον όγκο, να θερμαίνονται τόσο, ώστε να σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα. Αυτή η διαδικασία έχει όμως σοβαρά μειονεκτήματα, σύμφωνα με τον Κρίστιαν Στροστσίνσκι, διευθυντή της ακτινολογικής μονάδας στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Ρέγκενσμπουργκ. Όπως εξηγεί, «κάποιες φορές μπορεί να προκληθούν επιπλοκές, ειδικά όταν ο όγκος βρίσκεται κοντά σε αιμοφόρα αγγεία ή όργανα όπως το στομάχι» Σε τέτοιες περιπτώσεις, λέει ο γερμανός επιστήμονας, η θερμότητα της βελόνας προσβάλει και υγιή κύτταρα.
Η νέα μέθοδος, η επονομαζόμενη «μη αναστρέψιμη ηλεκτροπόρωση», προβλέπει επίσης τη χρήση λεπτών βελόνων, αλλά αντί της θερμότητας οι γιατροί διοχετεύουν μέσα από αυτές ηλεκτρικούς παλμούς υψηλής τάσης. «Εισάγουμε έως και έξι βελόνες μέσα στον όγκο και υποβάλλουμε τα καρκινικά κύτταρα σε ηλεκτροσόκ» εξηγεί ο Στροστσίνσκι. «Έτσι τα κύτταρα αυτά ‘σκάνε’ και στη συνέχεια συλλέγονται και εξάγονται από το σώμα».
Επειδή τα καρκινικά κύτταρα έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε νερό, είναι αισθητά πιο ευαίσθητα έναντι του ηλεκτροσόκ σε σχέση με τα υγιή κύτταρα. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι αυτό το γεγονός θα βοηθήσει στη στοχευμένη εξουδετέρωση των καρκινικών κυττάρων διατηρώντας ανέγγιχτους τους υγιείς ιστούς. Ο Κρίστιαν Στροστσίνσκι δοκίμασε τη νέα μέθοδο στο πλαίσιο μία πιλοτικής μελέτης με 35 ασθενείς που πάσχουν από καρκίνο του ήπατος. Τα πρώτα αποτελέσματα δείχνουν ότι η μέθοδος είναι επιτυχής, ανεκτή και ακίνδυνη.
Μέχρι σήμερα η μέθοδος αυτή έχει εφαρμοστεί στην Γερμανία μόνο σε λίγα ερευνητικά κέντρα και κυρίως για την θεραπεία καρκίνων του ήπατος που δεν επιδέχονται χειρουργικής επέμβασης. Αν η μη αναστρέψιμη ηλεκτροπόρωση αποδειχθεί αξιόπιστη, μπορεί να εφαρμοστεί και για την αντιμετώπιση καρκίνου και σε άλλα ευαίσθητα όργανα, όπως ο προστάτης και το πάγκρεας. Το μεγάλο ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι αν αυτή η θεραπεία με ηλεκτροσόκ νικά οριστικά τον καρκίνο ή αν θα εμφανιστεί και πάλι μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Όπως λέει ο Στροστσίνσκι, «είμαστε μεν αισιόδοξοι, αλλά πρέπει να περιμένουμε μερικά χρόνια για να κάνουμε μία θεμελιωμένη σύγκριση με άλλες θεραπευτικές μεθόδους».
http://www.pygmi.gr

Εκπληκτικό άγνωστο αντικείμενο σε φωτογραφία της Nasa

Νομίζατε ότι ξέρατε τα πάντα για το πως μοιάζουν τα Ufo, αφού έχετε δει τόσα πολλά σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές και ταινίες με εξωγήινους και διαστημόπλοια. Μάλλον κάνετε λάθος. Αυτό το UFO είναι σε αντίθεση με οτιδήποτε έχετε ξαναδεί στην πραγματική ζωή ή σε μια ταινία.
Αυτή η φωτογραφία είναι μια πραγματική φωτογραφία του Απόλλων 17 από την τελευταία αποστολή του στο φεγγάρι.
Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα σχετικά με αυτή τη φωτογραφία που θα πρέπει να έχετε κατά νου, λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητες για το εάν ένα τέτοιο σκάφος μπορεί να υπάρξει.
Πρώτα απ 'όλα , παρατηρούμε ότι οι αστροναύτες του Απόλλωνα έχουν παρατηρήσει το UFO. Πώς το ξέρουμε αυτό; Λόγω της γωνίας της κάμερας στη φωτογραφία, που έχει ως άμεσο στόχο το αιωρούμενο UFO .
Το Απόλλων 17 δεν είχε προγραμματιστεί να είναι η τελευταία αποστολή. Υπήρχαν και τρεις άλλες αποστολές μετά από αυτό, αλλά απορρίφθηκαν από τη NASA, Apollo 18, 19 και 20, σαν άκρως απόρρητες μυστικές αποστολές ή αποστολές που δεν συνέβησαν ποτέ.
Nasa - Σύνδεσμος Φωτογραφίας: http://www.hq.nasa.gov/alsj/a17/AS17-136-20863HR.jpg
Αποκάλυψη

Τυφλοπόντικας που δεν παθαίνει καρκίνο


Μπορεί να οδηγήσει σε νέες αντικαρκινικές θεραπείες και δίνει ελπίδες για τους ανθρώπους
Μια χημική ουσία που επιτρέπει σε ένα είδος άτριχων τυφλοπόντικων να έχουν ανοσία στον καρκίνο ανακάλυψαν Αμερικανοί επιστήμονες. Η ανακάλυψη μπορεί μελλοντικά να οδηγήσει σε νέες αντικαρκινικές θεραπείες για τους ανθρώπους.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τους βιολόγους Αντρέι Σελουάνοφ και Βέρα Γκορμπούνοβα του πανεπιστημίου του Ρότσεστερ της Ν.Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με το BBC, το «Science» και το «New Scientist», διαπίστωσαν ότι η υαλουρονάνη υψηλού μοριακού βάρους (HMW-HA), που βρίσκεται στους δερματικούς ιστούς αυτών των ζώων σε μεγάλες ποσότητες, έχει αντικαρκινική δράση. Όταν η ουσία αφαιρείται από τα κύτταρα των τρωκτικών, αυτά παθαίνουν καρκίνο.
Οι άτριχοι ή γυμνοί τυφλοπόντικες (Heterocephalus glaber) είναι μικρά ζώα που ζουν κάτω από την επιφάνεια του εδάφους επί περίπου 30 χρόνια, ασυνήθιστα πολλά για τρωκτικό (αντίθετα, τα ποντίκια ζουν το πολύ τέσσερα χρόνια και παθαίνουν συχνά καρκίνο). Η υαλουρονάνη, ένα εξωκυτταρικό σακχαρώδες και κολλώδες συστατικό των ιστών τους, βοηθάει το δέρμα τους να είναι εύπλαστο και να αποκαθίστανται γρήγορα οι ζημιές σε αυτό, καθώς δεν έχουν τρίχωμα.
Οι επιστήμονες εντόπισαν και το γονίδιο (HAS2), που ευθύνεται για την παραγωγή της εν λόγω προστατευτικής ουσίας στον οργανισμό των τρωκτικών και το οποίο διαφέρει από το αντίστοιχο γονίδιο σε όλα τα άλλα ζώα. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι οι συγκεκριμένοι τυφλοπόντικες ανακυκλώνουν πολύ αργά την ουσία υαλουρονάνη, με αποτέλεσμα αυτή να συγκεντρώνεται σταδιακά στους ιστούς του σώματός τους.
Το επόμενο βήμα θα είναι να δοκιμαστεί η αντικαρκινική αποτελεσματικότητα της ουσίας σε ποντίκια. Αν αυτό το τεστ πάει καλά, το επόμενο στάδιο θα είναι η δοκιμή σε καλλιέργειες ανθρώπινων κυττάρων, με την ελπίδα ότι θα ανακαλυφθεί ένα νέο όπλο κατά του καρκίνου.
Οι άνθρωποι παράγουν επίσης στον οργανισμό τους υαλουρονάνη, αλλά σε πολύ μικρότερες ποσότητες και οι φυσικές ιδιότητές της είναι διαφορετικές. Η ουσία αυτή ήδη χρησιμοποιείται στη δερματολογία ως αντιρυτιδικό και για την ανακούφιση ασθενών με αρθρίτιδα, χωρίς έως τώρα να έχουν αναφερθεί κάποιες σημαντικές παρενέργειες.
Το μεγάλο ερώτημα πλέον είναι κατά πόσο η υαλουρονάνη θα μπορούσε να αξιοποιηθεί κλινικά κατά του καρκίνου.
«Είμαστε πολύ αισιόδοξοι ότι ο αντικαρκινικός μηχανισμός που ανακαλύψαμε στον γυμνό τυφλοπόντικα, μπορεί να αξιοποιηθεί και στους ανθρώπους» δήλωσε η καθηγήτρια Βέρα Γκορμπούνοβα. Σε κάθε περίπτωση πάντως, σύμφωνα με τους ειδικούς, η τυχόν αξιοποίηση της ουσίας με την ανάπτυξη των κατάλληλων φαρμάκων θα πάρει αρκετά χρόνια.
Αποκάλυψη

Νέοι κατοικήσιμοι κόσμοι - Πλανήτες με τριπλό ηλιοβασίλεμα

Καλλιτεχνική άποψη της τριπλής λιακάδας στην επιφάνεια ενός από τους νέους πλανήτες (ESO/M. Kornmesser)
Η διαπλανητική αγορά ακινήτων μόλις εμπλουτίστηκε με τρεις «κατοικήσιμους» πλανήτες που ανακαλύφθηκαν σε ένα ασυνήθιστο σύστημα που περιλαμβάνει τρία άστρα.
Οι τρεις νέες «υπερ-Γαίες», πλανήτες με μάζα λίγο μεγαλύτερη από της Γης, ανακαλύφθηκαν στη λεγόμενη κατοικήσιμη ζώνη του τριπλού συστήματος Gliese 667C, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 22 ετών φωτός, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Σκορπιού.
Οι τρεις νέοι εξωπλανήτες περιφέρονται γύρω από ένα αμυδρό άστρο με μάζα τρεις φορές μικρότερη από του Ήλιου. Με τη σειρά του, το άστρο αυτό βρίσκεται σε τροχιά γύρω από δύο άλλα παρόμοια άστρα.
Αυτό σημαίνει ότι από την επιφάνεια των πλανητών θα μπορούσε κανείς να δει τρία αστέρια, δύο από τα οποία παραμένουν ορατά ακόμα και στη διάρκεια της νύχτας και λάμπουν περίπου με την ένταση της πανσελήνου στη Γη.
Στο σύστημα Gliese 667C είχαν ήδη εντοπιστεί τρεις μεγαλύτεροι πλανήτες, και αυτοί σε τροχιά γύρω από το ίδιο αμυδρό άστρο. Η διεθνής ερευνητική ομάδα που υπογράφει τη νέα ανακάλυψη στην επιθεώρηση Astronomy Astrophysics υποψιαζόταν ότι το σύστημα έκρυβε περισσότερους πλανήτες.
Αναλύοντας τα δεδομένα
Οι ερευνητές επανεξέτασαν τα διαθέσιμα δεδομένα και συνέλεξαν νέα στοιχεία με το όργανο Harps, το οποίο έχει εγκατασταθεί σε ένα τηλεσκόπιο 3,6 μέτρων που διατηρεί στη Χιλή το Ευρωπαϊκό Αστεροσκοπείο του Νότου (ESO).
Το Harps ειδικεύεται στον εντοπισμό εξωπλανητών με τη μέθοδο της γωνιακής ταχύτητας: συμπεραίνει την ύπαρξη των πλανητών από τον ασθενή κλυδωνισμό που προκαλούν οι πλανήτες αυτοί στο μητρικό τους άστρο.
Η ανάλυση επιβεβαίωσε την ύπαρξη των τριών πρώτων μεγάλων πλανητών και επέτρεψε τον εντοπισμό ακόμα τριών ή τεσσάρων.
Το σημαντικό είναι ότι, από τους έξι ή επτά πλανήτες του συστήματος, οι τρεις βρίσκονται στην κατοικήσιμη ζώνη, δηλαδή στη σωστή απόσταση από το μητρικό τους άστρο ώστε να είναι δυνατή η παρουσία υγρού νερού στην επιφάνειά τους.
Στο Ηλιακό Σύστημα, η κατοικήσιμη ζώνη εκτείνεται από την τροχιά της Αφροδίτης μέχρι την τροχιά του Δία. Σε μικρότερη απόσταση από τον Ήλιο το νερό απλά θα έβραζε, ενώ σε μεγαλύτερη θα μπορούσε να υπάρχει μόνο ως πάγος.
Για τους υποψήφιους κατοίκους του Gliese 667C, όμως, η κατάσταση θα ήταν διαφορετική: δεδομένου ότι το μητρικό άστρο είναι κρύο και αμυδρό, η κατοικήσιμη ζώνη βρίσκεται πολύ πιο κοντά του.
Και οι τρεις «κατοικήσιμοι» πλανήτες βρίσκονται πιο κοντά στο άστρο τους από ό,τι ο Ερμής στον Ήλιο. Και αυτό σημαίνει ότι ένας χρόνος στους νέους αυτούς κόσμους διαρκεί από 28 έως 62 ημέρες.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η σύσταση των πλανητών και οι συνθήκες που επικρατούν στις επιφάνειές τους είναι προς το παρόν αδύνατο να εκτιμηθεί με ακρίβεια.
Οι διαπλανητικοί μεσίτες θα πρέπει επομένως να περιμένουν πριν βάλουν αγγελία.

IRIS: Το «μικροσκόπιο» του Ήλιου


Το διαστημικό παρατηρητήριο ξεκινά στις 26 Ιουνίου την αποστολή του
Αν δεν υπάρξει κάποιο απρόοπτο της τελευταίας στιγμής αύριο Τετάρτη 26 Ιουνίου, η NASA θα εκτοξεύσει ένα νέο διαστημικό παρατηρητήριο. Το IRIS θα λειτουργεί συμπληρωματικά στο διαστημικό παρατηρητήριο SDO που μελετά τον Ήλιο.
Το IRIS (Interface Region Imaging Spectrograph) θα κάνει πιο στοχευμένες παρατηρήσεις στο μητρικό μας άστρο. Θα παρατηρεί συγκεκριμένες περιοχές για να εντοπίζει μεταβολές στην ύλη και την ροή ενέργειας σε αυτές.
Οι ειδικοί αναφέρουν ότι το SDO λειτουργεί ως «αξονικός τομογράφος» της παρατήρησης του Ήλιου και το IRIS θα λειτουργήσει ως «μικροσκόπιο». Η παρουσία του IRIS θα έχει ως αποτέλεσμα οι επιστήμονες να έχουν πιο ολοκληρωμένη και σε μεγαλύτερο βάθος εικόνα της λειτουργίας και των φαινομένων του μητρικού μας άστρου.

Μικροσκοπική μπαταρία από ξύλο αποθηκεύει τεράστιες ποσότητες ενέργειας

Μια μικροσκοπική μπαταρία μεγάλης διάρκειας κατασκεύασαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ.

Πέρα από το μικρό της μέγεθος, αυτό που κάνει την μπαταρία να ξεχωρίζει είναι ότι φτιάχνεται από ένα λεπτό φύλλο ξύλου, επικαλυμμένο με κασσίτερο, ενώ χρησιμοποιεί νάτριο αντί για λίθιο, κάτι που την καθιστά περιβαλλοντικά φιλική.
Το νάτριο δεν αποθηκεύει την ενέργεια το ίδιο αποδοτικά με το λίθιο, οπότε η μπαταρία δύσκολα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στα κινητά τηλέφωνα, ωστόσο το χαμηλό της κόστος και τα κοινά της υλικά την καθιστούν ιδανική για τη στιγμιαία αποθήκευση τεραστίων ποσοτήτων ενέργειας (π.χ. αποθήκευση ηλιακής ενέργειας σε μια μονάδα ηλεκτροπαραγωγής).
Άλλο ένα πλεονέκτημα της πρωτοποριακής μπαταρίας είναι ότι φτιάχνεται από εύκαμπτες ίνες ξύλου, οι οποίες εξασφαλίζουν περισσότερους από 400 κύκλους φόρτισης και μεγάλη διάρκεια.
Σημειώνεται ότι οι υφιστάμενες μπαταρίες στην πλειοψηφία τους κατασκευάζονται πάνω σε άκαμπτες βάσεις, αρκετά εύθραυστες για να αντέξουν τη διόγκωση και τη συρρίκνωση που προκαλείται από την αποθήκευση και τη χρήση των ηλεκτρονίων στη μπαταρία.
«Οι ίνες του ξύλου που φτιάχνουν το δέντρο κάποτε είχαν νερό, το οποίο είναι πλούσιο σε μέταλλα, οπότε θεωρούνται ιδανικές για την αποθήκευση υγρών ηλεκτρολυτών και μπορούν να αποτελέσουν όχι μόνο τη βάση αλλά ενεργό μέρος της μπαταρίας», δήλωσε ο Liangbing Hu, που συμμετέχει στην έρευνα.
Μετά από εκατοντάδες κύκλους φόρτισης και αποφόρτισης της μπαταρίας στο εργαστήριο, το ξύλο «τσαλακώθηκε», ωστόσο παρέμεινε ανέπαφο.
Υπολογιστικά μοντέλα έδειξαν ότι οι ρωγμές που σχηματίστηκαν χαλαρώνουν με αποτελεσματικότητα την πίεση στη μπαταρία κατά τη διαδικασία φόρτισης και αποφόρτισης, κάτι που επεκτείνει τη διάρκεια ζωής της.
econews

Οξυγόνο στον Άρη πριν εμφανιστεί στη Γη


Στον πλανήτη Άρη υπήρχε οξυγόνο 1,5 δισ. χρόνια προτού το στοιχείο εμφανιστεί στην ατμόσφαιρα της Γης σύμφωνα με Βρετανούς επιστήμονες.
Συγκεκριμένα, ερευνητές του Τμήματος Γεωεπιστημών του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, με επικεφαλής τον καθηγητή Μπέρναρντ Γουντ εκτιμούν ότι υπήρχε άφθονο οξυγόνο στην ατμόσφαιρα του Άρη πριν από τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια, έναντι 2,5 δισ. χρόνια που υπολογίζεται η ύπαρξή του στη γήινη ατμόσφαιρα.
Για να καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα, οι ερευνητές ανέλυσαν και συνέκριναν μετεωρίτες από τον Άρη που εντοπίστηκαν στη Γη με τη σύσταση αρειανών βράχων που εξέτασε επί τόπου το ρομποτικό όχημα «Spirit» της NASA.
Η επιστήμονες εικάζουν ότι η ύπαρξη οξυγόνου στον Άρη συνάδει με την εικόνα ενός πλανήτη ικανού να φιλοξενήσει ζωή, που σκιαγραφούν άλλες μελέτες.
Στον πλανήτη μας, η δραστική αύξηση του οξυγόνου στην ατμόσφαιρα, το επονομαζόμενο «Συμβάν της Μεγάλης Οξείδωσης», σηματοδότησε την ανάδυση πολυπλοκότερων μορφών ζωής, των φωτοσυνθετικών βακτηρίων.
Αντίθετα, στον Άρη το οξυγόνο εκτιμάται ότι προήλθε από τη χημική διάσπαση του νερού (φωτόλυση), καθώς οι υδρατμοί στην ατμόσφαιρα του Άρη διασπάστηκαν σε υδρογόνο και οξυγόνο χάρη στην ηλιακή ακτινοβολία. Δεν αποκλείεται ωστόσο το σενάριο παραγωγής του οξυγόνου από ορισμένες μικροβιακές μορφές ζωής όπως συνέβη στη Γη.
Η οξείδωση των πετρωμάτων του Άρη θεωρείται ότι έλαβε χώρα πριν εκατομμύρια χρόνια όταν βρίσκονταν στην επιφάνεια και ήρθαν σε επαφή με το οξυγόνο.
Στη συνέχεια οι γεωμορφολογικές διαδικασίες τα μετατόπισαν στο υπέδαφος προτού επανέλθουν στην επιφάνεια μέσω ηφαιστειακών εκρήξεων.
Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature.

Ρομπότ-«αίλουρος» εν δράσει!


Είναι μικρό, ελαφρύ και μιμείται το τρέξιμο των αιλουροειδών
 Ρομπότ-«αίλουρος» εν δράσει!
Δείτε το εντυπωσιακό βίντεο γύρω από την κίνηση του ρομποτικού «αίλουρου»

Λωζάννη 
Ένα ρομποτικό αιλουροειδές το οποίο μιμείται την κίνηση της γάτας ανέπτυξαν ειδικοί της Ομοσπονδιακής Πολυτεχνικής Σχολής της Λωζάννης (EPFL), στην Ελβετία.

Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες του εργαστηρίου βιορομποτικής Biorob, δημιούργησαν ένα μικρό τετράποδο ρομπότ ικανό να τρέχει πολύ γρήγορα και σταθερά. Σκοπός των ερευνητών είναι η δημιουργία μιας κατηγορίας έξυπνων ρομπότ που σε ρόλο διασώστη θα αναλαμβάνουν αποστολές εντοπισμού επιζώντων σε πεδία μάχης ή σε επικίνδυνες, μη προσβάσιμες περιοχές που έχουν υποστεί καταστροφές.
Ρομπότ… αστραπή σε λάιτ έκδοση
Σύμφωνα με τους δημιουργούς του, το συγκεκριμένο ρομπότ είναι το ταχύτερο στην κατηγορία κάτω των 30 κιλών. Δοκιμές έδειξαν ότι το ρομπότ-«τσιτάχ» μπορεί να τρέξει σχεδόν επτά φορές το μήκος του κορμιού του ανά δευτερόλεπτο. Παρά το γεγονός ότι δεν διαθέτει την ευελιξία μιας γάτας, κατά τους ερευνητές, διαθέτει άριστη ικανότητα ισορροπίας ακόμα και όταν τρέχει με μέγιστη ταχύτητα.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το υπερβολικά ελαφρύ ρομπότ θα μπορούσε να συναρμολογηθεί εύκολα από φθηνά και διαθέσιμα υλικά.
Το μυστικό του ρομποτικού «τσιτάχ» κρύβεται στον σχεδιασμό των ποδιών του. Σκοπός των ειδικών ήταν η πιστή αντιγραφή των ποδιών της γάτας και έτσι ανέπτυξαν τέσσερα ρομποτικά άκρα με πανομοιότυπες αναλογίες με εκείνες των άκρων των αιλουροειδών. Τους τένοντες μιμούνται ελατήρια, ενώ μικρά μοτεράκια που μετατρέπουν την ενέργεια σε κίνηση αντικαθιστούν το μυϊκό σύστημα.
«Η συγκεκριμένη μορφολογία προσφέρει στο ρομπότ κινητικά χαρακτηριστικά παρόμοια με εκείνα της γάτας, ως προς τον τρόπο που τρέχει αλλά και την πλαστικότητα σε συγκεκριμένα σημεία των ποδιών της για τη διασφάλιση της ισορροπίας της» εξηγεί ο ερευνητής Αλεξάντερ Σπρόβιτς.
Τα ευρήματα των ειδικών παρουσιάζονται στο επιστημονικό έντυπο «International Journal of Robotics Research».
πηγη

Οταν η Σελήνη μπαίνει στη... μέση


Τι συμβαίνει όταν βρίσκεται ανάμεσα στον Ηλιο και το παρατηρητήριο SDO
Οταν η Σελήνη μπαίνει στη... μέση
Οταν η Σελήνη «κρύβει» τον Ηλιο

 
Χιούστον 
Το διαστημικό παρατηρητήριο SDO έχει ως αποστολή τη συνεχή παρακολούθηση του Ηλιου και την καταγραφή των φαινομένων που λαμβάνουν χώρα σε αυτόν. Δύο, τρεις φορές τον χρόνο η Σελήνη κατά την τροχιακή της κίνηση μπαίνει μπροστά από το μητρικό μας άστρο και το κρύβει από το SDO.

Οταν αυτό συμβαίνει, το «κοντράστ» που δημιουργείται με το φως του Ηλιου «θολώνει» την εικόνα του πλανήτη μας στα όργανα παρατήρησης του SDO. Αυτό οφείλεται στην αλληλεπίδραση της ατμόσφαιρας της Γης με το ηλιακό φως. Η απουσία ατμόσφαιρας στη Σελήνη όμως επιτρέπει την παρατήρησή της από το SDO και μάλιστα με ιδιαίτερη λεπτομέρεια. Ειδικοί στη δημιουργία γραφικών και καλλιτεχνικών απεικονίσεων της NASA έφτιαξαν ένα 3D μοντέλο του περάσματος της Σελήνης μπροστά από τον Ηλιο. 

Καταργούνται στις ΗΠΑ οι πατέντες σε ανθρώπινα γονίδια

H ανακάλυψη γονιδίων δεν ισοδυναμεί με εφεύρεση, έκρινε το δικαστήριο
H ανακάλυψη γονιδίων δεν ισοδυναμεί με εφεύρεση, έκρινε το δικαστήριο   (Φωτογραφία:  Associated Press )

Ουάσινγκτον
Δύο διαβόητα γονίδια που προδιαθέτουν για καρκίνο του μαστού, τα οποία ήρθαν πρόσφατα στην επικαιρότητα λόγω της Αντζελίνα Τζολί, δεν αποτελούν πια ιδιοκτησία της εταιρείας Myriad Genetics: το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ έκρινε ότι τα φυσικά ανθρώπινα γονίδια δεν μπορούν να κατοχυρώνονται με πατέντες.

Η Myriad Genetics είχε εξασφαλίσει δεκάδες διπλώματα ευρεσιτεχνίας για μεταλλάξεις των γονιδίων BRCA 1 και 2, τα οποία προδιαθέτουν για καρκίνο του μαστού περίπου το 1% των γυναικών. Στις ΗΠΑ, η Myriad απαιτούσε να αμείβεται για κάθε ασθενή που εξετάζεται για αυτά τα γονίδια.

Στην Ευρώπη, ωστόσο, οι πατέντες της εταιρείας στα ίδια τα γονίδια δεν αναγνωρίζονταν -σε γενικές γραμμές, τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας δεν μπορούν να καλύπτουν φυσικά προϊόντα, νόμους της φύσης ή μαθηματικές αλήθειες, μεταξύ άλλων.

Οι επίμαχες πατέντες δέχονταν εδώ και χρόνια επικρίσεις στις ΗΠΑ, με ορισμένους ερευνητές να εκτιμούν ότι το 40% του ανθρώπινου γονιδιώματος θεωρείται πλέον εταιρική πνευματική ιδιοκτησία.

Σε μια δίκη που θα μπορούσε να επηρεάσει την πορεία της βιομηχανίας βιοτεχνολογίας, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι τα γονίδια «που υπάρχουν στη φύση» δεν μπορούν να καλύπτονται με πατέντες επειδή είναι «φυσικό προϊόντα».

Ωστόσο, το δικαστήριο έκρινε ότι μπορούν να κατοχυρώνονται με πατέντες συνθετικές αλληλουχίες DNA, ή συμπληρωματικού DNA (cDNA), οι οποίες χρησιμοποιούνται ευρέως στην έρευνα και σε διαγνωστικές εξετάσεις.

Η Myriad υποστήριξε ότι είχε «απομονώσει» τα επίμαχα γονίδια, τα οποία είναι επομένως προϊόν της ανθρώπινης επινοητικότητας. Άλλοι υποστηρικτές των πατεντών σε γονίδια εκτιμούν ότι η πρακτική αυτή δημιουργεί οικονομικό κίνητρο και ενθαρρύνει έτσι την επιστημονική πρόοδο.

«Η Myriad δεν δημιούργησε τίποτα» απάντησε το δικαστήριο στις 13 Ιουνίου, αναφερόμενο στα γονίδια BRCA 1 και 2. «Αναμφισβήτητα, [η εταιρεία] ανακάλυψε ένα σημαντικό και χρήσιμο γονίδιο. Όμως η απομόνωση του γονιδίου αυτού από το περιβάλλον γενετικό υλικό δεν αποτελεί πράξη εφεύρεσης» έκρινε ομόφωνα το δικαστήριο.

Την υπόθεση είχαν φέρει στη δικαιοσύνη δύο οργανώσεις, η Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών (ACLU) και το Δημόσιο Ίδρυμα Πατεντών (PUBPAT).

Περιέργως, όμως, η μετοχή της Myriad ανέβηκε μετά την απόφαση. Οι επενδυτές δείχνουν να μένουν ικανοποιημένοι από το πράσινο φως που έδωσε το δικαστήριο στις πατέντες που αφορούν το cDNA και άλλες τεχνικές της διαγνωστικής βιομηχανίας.

Η εταιρεία μάλιστα υπερηφανεύτηκε ότι η απόφαση αφορά μόλις πέντε από τις 24 πατέντες που έχει κατοχυρώσει όσον αφορά την εκτίμηση του κινδύνου για εμφάνιση καρκίνου.

Από την άλλη πλευρά, όμως, ακαδημαϊκοί ερευνητές και τουλάχιστον μία εταιρεία ανακοίνωσαν ότι σκοπεύουν να διαθέσουν ανταγωνιστικά τεστ για τα γονίδια BRCA 1 και 2, των οποίων ο έλεγχος στοίχισε μέχρι σήμερα έως και 3.000 δολάρια.

Για πολλούς ερευνητές, εκτιμά ο δικτυακός τόπος του Science, η απόφαση του δικαστηρίου ήταν ισορροπημένη. Ο Φράνσις Κόλινς, διευθυντής των αμερικανικών Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας, χαρακτήρισε την απόφαση ικανοποιητική. «Θέση μας ήταν ανέκαθεν ότι το πατεντάρισα του DNA στη φυσική του κατάσταση δεν προσφέρει κανένα όφελος για το κοινό» σχολίασε.
πηγη

Νέο γεωλογικό ρήγμα «θα εξαφανίσει τον Ατλαντικό»

Σχηματίζεται έξω από τις ακτές της Πορτογαλίας. Θα συρρικνώσει και τελικά θα εξαφανίσει τον ωκεανό
Ευρώπη και Αμερική: η απόσταση φαίνεται ότι αρχίζει να μικραίνει
Ένα σύστημα γεωλογικών ρηγμάτων που σχηματίζεται έξω από τις ακτές της Πορτογαλίας σηματοδοτεί την αρχή του τέλους για έναν ωκεανό: ο Ατλαντικός θα συρρικνωθεί και τελικά θα εξαφανιστεί καθώς η Ευρώπη πλησιάζει την Αμερική, εκτιμά νέα μελέτη. Το ίδιο, εξάλλου, συνέβη και σε έναν άλλο αρχαίο ωκεανό, ο οποίος μίκρυνε και σήμερα λέγεται Μεσόγειος.
Η έρευνα
Σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Geology, ο θάνατος του Ατλαντικού προμηνύεται από ρήγματα που εντοπίστηκαν έξω από την Ιβηρική χερσόνησο, καθώς και από δύο ισχυρούς αλλά μυστηριώδεις σεισμούς που έπληξαν την Πορτογαλία το 1775 και το 1969.
Εδώ και δεκαετίες είναι γνωστό ότι οι ήπειροι της Γης δεν είναι σταθεροί σχηματισμοί. Ακολουθούν αντίθετα τον λεγόμενο Κύκλο του Ουίλσον, κατά τον οποίο οι μάζες ξηράς αρχικά απομακρύνονται η μία από την άλλη και στη συνέχεια επανενώνονται και σχηματίζουν υπερηπείρους όπως η Παγγαία. Και αυτός ο σχηματισμός και η μετέπειτα διάλυση των υπερηπείρων έχουν συμβεί τουλάχιστον τρεις φορές τα τελευταία τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια.
Όταν οι ήπειροι απομακρύνονται η μία από την άλλη, σχηματίζονται ανάμεσά τους οι λεγόμενες μεσοωκεάνιες ράχες, βαθιές ρωγμές από τις οποίες αναβλύζει μάγμα το οποίο κλείνει έτσι το κενό. Αντίθετα, στην περίπτωση που οι ήπειροι πλησιάζουν η μία την άλλη, σχηματίζεται ανάμεσά τους μια ζώνη υποβύθισης -μια ζώνη στην οποία η τεκτονική πλάκα της μίας ηπείρου βυθίζεται αργά κάτω από την πλάκα της δεύτερης.
Η ομάδα του Δρ Ζοάο Ντουάρτε στο Πανεπιστήμιο Monash της Αυστραλίας εξέτασε τα διαθέσιμα δεδομένα για τους ύποπτους σεισμούς του 1775 και του 1969 και επιπλέον χαρτογράφησε το φλοιό έξω από την Πορτογαλία. «Η σημαντική σεισμική δραστηριότητα υποδεικνύει ότι υπάρχει τεκτονική μετακίνηση σύγκλισης» αναφέρει ο ερευνητής. «Είναι κάτι σαν εμβρυακή ζώνη υποβύθισης» σχολιάζει.
Η νεά ζώνη
Η ερευνητική ομάδα εκτιμά επιπλέον ότι η νέα ζώνη υποβύθισης σχηματίζεται λόγω της επίδρασης του λεγόμενου Τόξου του Γιβραλτάρ -μια ζώνη υποβύθισης στη δυτική Μεσόγειο, η οποία ήταν κι αυτή κάποτε ωκεανός, μέχρι που η Αφρική άρχισε να πλησιάζει την Ευρασία.
«Η υποβύθιση μπορεί να συμπεριφέρεται σαν μεταδοτική ασθένεια», η οποία επεκτάθηκε από τη Μεσόγειο στον Ατλαντικό, λέει ο Ντουάρτε. Ακόμα όμως κι αν οι εκτιμήσεις του ευσταθούν, η Αμερική δεν θα εμφανιστεί σύντομα στον ορίζοντα της Ευρώπης: η ζώνη υποβύθισης υπολογίζεται ότι θα χρειαστεί 20 εκατ. χρόνια για να ενεργοποιηθεί πλήρως, και στη συνέχεια θα χρειαστούν ακόμα 220 εκατ. χρόνια μέχρι η Ιβηρική χερσόνησος να συγκρουστεί με την Αμερική.

Η Ιστορία της ανακάλυψης της δομής του DNA

Στις 25του περασμένου Απριλίου συμπληρώθηκαν 60 χρόνια από τη δημοσιοποίηση της σημαντικότερης επιστημονικής ανακάλυψης του 20ού αιώνα: σε τρία διαδοχικά άρθρα στο εβδομαδιαίο διεθνούς κύρους επιστημονικό περιοδικό Nature δημοσιεύθηκε η δομή του DNA, το πρώτο από τους James Watson και Francis Crick, το δεύτερο από τον Maurice Wilkins με δύο άλλους συνεργάτες του κρυσταλλογράφους και το τρίτο από την εξαίρετη κρυσταλλογράφο Rosalind Franklin με έναν συνεργάτη της.
Ο Crick, λίγες μέρες πριν από τις δημοσιεύσεις γράφοντας στον γιο του, αναφέρει ότι «κάναμε [μαζί με τον Watson] μια πολύ σημαντική ανακάλυψη» και του την περιγράφει. Όντως θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί ότι με την αποκάλυψη της δομής του DNA λυνόταν ο δυσκολότερος γρίφος της βιολογίας που συνίσταται στο πώς επιτυγχάνεται η εξαιρετική ακρίβεια με την οποίαν αντιγράφεται και πολλαπλασιάζεται το κληρονομικό υλικό, τα γονίδια, τα στοιχεία που αποτελούν τον κεντρικό πυρήνα του ζώντος όντος.
Από την «έκφανση πλατωνικών ιδεών» στην υλική υπόσταση
Η προϊστορία της ανακάλυψης αρχίζει από τα τέλη του 19ου αιώνα όταν ο Γρηγόριος Μέντελ με διασταυρώσεις απέδειξε ότι η κληρονομικότητα από γενιά σε γενιά μεταβιβάζεται διά μέσου γονιδίων, στοιχείων φύσεως μοναδιαίας, που δεν συμπεριφέρονται ως υγρά, δηλαδή δεν αναμειγνύονται αλλά μεταβιβάζονται με τη μορφή διακριτών μονάδων.
Από την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα μέχρι περίπου και την τρίτη, στις ΗΠΑ η σχολή του Μόργκαν (Τ. Η. Μοrgan, 1866-1945) κατάφερε να πείσει όλους ότι τα γονίδια δεν αποτελούν την έκφανση πλατωνικών ιδεών [όπως ισχυριζόταν ο Άγγλος γενετιστής W. Bateson] αλλά έχουν υλική υπόσταση, εδράζεται καθένα τους σε ορισμένη θέση σε χρωμόσωμα του πυρήνα του κυττάρου. Με τους μαθητές του κατάφερε να συντάξει «χάρτες» χρωμοσωμάτων με τις θέσεις των διαφόρων γονιδίων, χρησιμοποιώντας μόνο τα αριθμητικά αποτελέσματα από διασταυρώσεις.
Αυτοί οι χάρτες των χρωμοσωμάτων επαληθεύθηκαν με άλλους παρόμοιους χάρτες, καμωμένους όμως με διαφορετικό τρόπο, δηλαδή από ανωμαλίες των χρωμοσωμάτων λόγω θραύσεών τους και επανασυγκολλήσεων. Μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κάθε γονίδιο έμοιαζε να κατέχει συγκεκριμένη θέση σε ένα χρωμόσωμα και να επηρεάζει την μορφή και λειτουργία του οργανισμού.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 μια επί πλέον ανακάλυψη αποκατέστησε την υλικότητα του γονιδίου: ο Ρώσος γενετιστής Ν.Τimoféeff-Ressovsky (1899-1981) στο Βερολίνο, υπολόγισε το μέγεθος του γονιδίου [με τη χρήση μεταλλαγών, δηλαδή απότομων αλλαγών που υφίσταται το γονίδιο από τις ακτίνες Χ]: ήταν περίπου ίσο με το μέγεθος ενός βιολογικού μεγαλομορίου. Τέτοια μόρια στον οργανισμό είναι οι πρωτεΐνες και τα νουκλεϊκά οξέα. Εκείνη την εποχή, το 1941 στα χρόνια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, δύο Αμερικανοί, οι G. Beadle και Ε. L.Tatum, απέδειξαν ότι τα γονίδια επιδρούν στη μορφή και στη λειτουργία του οργανισμού καθένα τους με την παραγωγή εξειδικευμένου ενζύμου.
Δύο ιδιότητες
Το γονίδιο λοιπόν είχε δύο ιδιότητες, τη μία να πολλαπλασιάζεται αντιγραφόμενο πιστά και τη δεύτερη να κατασκευάζει πρωτεΐνη. Από ποια όμως χημική ένωση συνίστατο; Η πρώτη και κυρίαρχη άποψη ήθελε τα γονίδια να είναι πρωτεΐνες, αφού αυτές παρήγαν τα γονίδια (τα ένζυμα αποτελούνται από πρωτεΐνη ή έχουν σημαντικό πρωτεϊνικό τμήμα), οι πρωτεΐνες έχουν την αναγκαία πολυπλοκότητα (είναι αλυσίδες αμινοξέων, είκοσι περίπου διαφορετικών ειδών). Όμως αργά αλλά σταθερά συσσωρεύονταν οι ενδείξεις ότι τα γονίδια αποτελούντο από DNA (δεοξυριβοζονουκλεϊκό οξύ).
Οι ενδείξεις αυτές προέρχονταν από τις ομάδες που μελετούσαν τη γενετική των βακτηρίων και των ιών. Η πιο σημαντική ένδειξη προερχόταν από το φαινόμενο της μεταμόρφωσης: ένα μη μολυσματικό βακτήριο μπορούσε να μετατραπεί σε μολυσματικό αν προσθέταμε εκχύλισμα σκοτωμένου με θέρμανση μολυσματικού βακτηρίου. Ενδελεχείς βιοχημικές αναλύσεις απέδειξαν ότι ο ενεργός παράγων υπεύθυνος για τη μεταμόρφωση ήταν το DNA!
Τότε αποφάσισε ο Salvador Luria (Ιταλός μετανάστης στις ΗΠΑ και γενετιστής των ιών, που είχε διαφύγει από το μουσολινικό καθεστώς) να στείλει τον αγαπημένο του μαθητή, νέο διδάκτορα, τον James Watson με υποτροφία στην Ευρώπη για να ενημερωθεί στη βιοχημεία ώστε να ερευνήσει τη χημική σύσταση του γονιδίου που πίστευε ότι ήταν από DNA.
Τιμήθηκαν με βραβείο Νομπέλ για την περίφημη διπλή έλικα
Έπειτα από άγονη παραμονή του στη Δανία ο Watson επέλεξε να μεταβεί στο Κέμπριτζ της Αγγλίας όπου συναντήθηκε με τον Francis Crick με τον οποίον δημιούργησε στενό φιλικό δεσμό. Ο Watson ενημέρωσε τον φίλο του για τις γενετικές όψεις του προβλήματος, ενώ ο Crick, που είχε σπουδάσει φυσική, τον μύησε στα μυστικά της μελέτης της δομής των κρυστάλλων από τις εικόνες περίθλασής τους όταν ακτινοβοληθούν με ακτίνες Χ. Ήταν μια ατελής μεν, η μόνη όμως δυνατότητα να γνωσθούν με βεβαιότητα ορισμένες πληροφορίες για τη δομή του μορίου. Όταν οι ακτίνες Χ πέσουν στο μόριο σκεδάζονται.
Στην περίπτωση κρυστάλλων, που όλα τα μόρια έχουν τον ίδιο προσανατολισμό στον χώρο, οι σκεδασμοί ενισχύουν ο ένας τον άλλο και δημιουργούνται εστίες που αποτυπώνονται σε φωτογραφικό χαρτί. Από αυτές τις εστίες-κηλίδες, τη θέση τους, μπορεί ο κρυσταλλογράφος να συλλέξει μερικές ενδείξεις για τις θέσεις και τη δομή ορισμένων τμημάτων του μελετώμενου μορίου. Έτσι μπορεί να βοηθηθεί στην κατασκευή υποθετικών μοντέλων του μορίου αυτού.
Κατασκευή μοντέλων
Οι δύο φίλοι άρχισαν να συλλέγουν κρυσταλλογραφικές πληροφορίες από κρυσταλλογράφους που δούλευαν στη δομή του DNA κοντά τους στο ίδιο συγκρότημα εργαστηρίων, από τον Maurice Wilkins (ο οποίος πρόθυμα συνεργάσθηκε) και από τη Rosalind Franklin, η οποία προτιμούσε τη μοναξιά της, είχε εξαιρετική τεχνική αλλά δεν κατανοούσε τη σημασία του προβλήματος. Η συνεχής κατασκευή μοντέλων, απόρριψη εκείνων που δεν πληρούσαν τις κρυσταλλογραφικές προϋποθέσεις, κατέληξε στην υιοθέτηση μιας δομής δύο μακρών ελίκων που αντικριστά ενώνονταν μεταξύ τους.
Το DNA αποτελείται από σειρά ενωμένων απλούστερων τμημάτων, των νουκλεοτιδίων, που αποτελούνται από ένα υδατάνθρακα (δεοξυριβόζη) ένα φωσφορικό οξύ και μια από τέσσερις δυνατές οργανικές βάσεις: την αδενίνη (Α), τη θυμίνη (Τ), τη γουανίνη (G) και την κυτοσίνη (C). Ο Watson θέλησε να αποτυπώσει την πιστότητα αντιγραφής ενώνοντας εσωτερικά τις δύο αλυσίδες με δεσμούς μεταξύ των υδρογόνων των αντικριστών βάσεων των νουκλεοτιδίων. Αρχικά ένωσε Α με Α, Τ-Τ, G-G, και C-C.
Ομως η κατασκευή δεν φαινόταν δυνατή. Παίζοντας με τις διάφορες βάσεις αντελήφθη ότι αν ένωνε μια αδενίνη με μια θυμίνη ή μια γουανίνη με μια κυτοσίνη και τα αντίστροφά τους (Τ-Α, C-G) όχι μόνο το υπόδειγμα είχε ευστάθεια αλλά εξηγούσε απόλυτα τον μηχανισμό του πολλαπλασιασμού: αν μια ελικοειδής αλυσίδα απομακρυνόταν από τη συμπληρωματική της μπορούσε να προσελκύσει τα «συμπληρωματικά» της νουκλεοτίδια και έτσι να δομηθεί ολόκληρη η συμπληρωματική της αλυσίδα! Και κάτι που δεν αναμένετο: επιτέλους εξηγούνταν τα αποτελέσματα των χημικών αναλύσεων του βιοχημικού Erwin Chargaff, ο οποίος σε διάφορα DNA εύρισκε ίδιες ποσότητες αδενίνης με θυμίνη, και ίδιες γουανίνης με κυτοσίνη!
Αυτό το είχε ανακοινώσει λίγα χρόνια πριν σε ένα συνέδριο και ένας φίλος μου παρευρισκόμενος ελεεινολογούσε εκ των υστέρων τον εαυτό του και τους άλλους παρισταμένους ότι κανένας από τα 200 άτομα που ήσαν παρόντα (ερευνητές υψηλής νοημοσύνης) δεν κατάλαβε τη σημασία αυτού του δεδομένου! Ο ίδιος ο Chargaff τόσο ενοχλήθηκε που του διέφυγε κάτι τέτοιο ώστε αρχικά αρνιόταν ότι η «διπλή έλικα» των Watson και Crick ήταν ορθή!
Διεθνής αναγνώριση
Το 1962 οι Watson, Crick και Wilkins τιμήθηκαν με το βραβείο Νομπέλ για την ανακάλυψή τους, ενώ η Rosalind Franklin, που πέθανε νέα το 1958 δεν τιμήθηκε: το βραβείο απονέμεται μόνο σε ζώντες. Είχαν όμως κατ’ επανάληψη προταθεί για βράβευση οι τρεις τους, όπως φανερώνουν τα αρχεία της Σουηδικής Ακαδημίας που φέτος έγιναν προσιτά, 60 χρόνια μετά. Από τους πρωτεργάτες ο Crick έκανε σημαντικές συνεισφορές στη μοριακή γενετική και ακολούθως εστράφη στη μελέτη του νευρικού συστήματος και της αυτοσυνειδησίας. Πέθανε τo 2004.
Ο Watson έγινε γνωστός για τη σύλληψη και ποδηγέτηση του προγράμματος καταγραφής της αλληλουχίας των βάσεων του ανθρωπίνου γονιδιώματος και για τη συγγραφή του συναρπαστικού βιβλίου του «The Double Helix» που εξιστορεί την ανακάλυψή τους. Και ο Crick έγραψε ένα βιβλίο με το ίδιο περιεχόμενο αλλά περισσότερο επιστημονικό («What mad pursuit»).
Πρωτοπόροι της Γενετικής
Ο Γρηγόριος Μέντελ απέδειξε στα τέλη του 19ου αιώνα ότι η κληρονομικότητα από γενιά σε γενιά μεταβιβάζεται διά μέσου γονιδίων, στοιχείων φύσεως μοναδιαίας, που δεν συμπεριφέρονται ως υγρά, δηλαδή δεν αναμειγνύονται.
Η κρυσταλλογράφος Rosalind Franklin, απεβίωσε το 1958 και ως εκ τούτου δεν τιμήθηκε με το βραβείο Νoμπέλ, το οποίο απονέμεται μόνο σε ζώντες. Ο ρόλος, ωστόσο, της Franklin στην ανακάλυψη της δομής του DNA ήταν καθοριστικός.
Ο Maurice Wilkins συνέγραψε μαζί με δύο συνεργάτες του κρυσταλλογράφους ένα από τα τρία διαδοχικά άρθρα για τη δομή του DNA στο διεθνούς κύρους επιστημονικό περιοδικό Nature πριν από εξήντα χρόνια.
Ο Ιταλός μετανάστης στις ΗΠΑ και γενετιστής των ιών, Salvador Luria, ήταν αυτός που έστειλε τον αγαπημένο του μαθητή, James Watson με υποτροφία στην Ευρώπη για να μελετήσει βιοχημεία.
*Ο κ. Κώστας Κριμπάς είναι ακαδημαϊκός.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Οι επιστήμονες της NASA προσπαθούν να καταλάβουν τι είναι τα μυστηριώδη αντικείμενα που περπατούν στον Άρη

Οι εικόνες έχουν διαπιστωθεί από το Mars Reconnaissance Orbiter της NASA και βρίσκονται κοντά στην περιοχή Nili Fossae του πλανήτη Άρη. Οι επιστήμονες εξακολουθούν να μην είναι σε θέση να δώσουν μια επίσημη ερμηνεία, και όλη η ομάδα από το resppnsabile Reconnaissance Orbiter της NASA αναλύει ακόμη τις φωτογραφίες.
Έτσι η μυστηριώδης εικόνα του κόκκινου πλανήτη έχει δημιουργήσει πολλές διαφωνίες στο Διαδίκτυο, αλλά προφανώς δεν είναι η μόνη "τρελή" εικόνα που έχουμε από τον Άρη.
Μερικοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι μπορεί να είναι τα ίχνη ενός αλλοδαπού άγνωστου πλάσματος που ζει στον πλανήτη.
Οι ειδικοί από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα έχουν πει ότι αν η ανάλυση της εικόνας είναι 25 εκατοστά ανά pixel, και το άγνωστο πλάσμα θα μπορούσε σύμφωνα με τις μετρήσεις τους να είναι περίπου τέσσερα μέτρα. Άλλοι λένε ότι η προέλευση της γραμμής είναι από ανεμοστρόβιλους στον Άρη, αλλά σε αυτή την περίπτωση δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η γραμμή είναι τόσο ευθύγραμμη και στενή, ενώ στη συνέχεια περισσότερες γραμμές έχουν ασυνεχή δομή σε ίσα διαστήματα κατά το μήκος τους.
Η σύνθεση των αυλάκων ώθησε ερευνητές της NASA για να προωθήσουν αυτήν την υπόθεση, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί και να οφείλεται σε μια κλίση σε αυτό το τμήμα του Αρη, όπου μεγάλες πέτρες ενδέχεται να γλιστρούν και να σχηματίζουν αυτά τα κανάλια σαν να ήταν «ράγες».
Πολλοί πάντως εμπειρογνώμονες έχουν αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος της ερευνάς τους στο περιοδικό «New Scientist».
Εν τω μεταξύ, ο αστρονόμος Phil Plait, ο δημιουργός του ιστολογίου Bad Astronomy, επισημαίνει ότι δεν είναι σαφές τι ακριβώς ώθησε τα βράχια να μεταναστεύσουν με αυτόν τον τρόπο. «Θα ήταν χρήσιμο να δημιουργηθεί μια σειρά από ψηφιακές φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης (HD), ώστε να δημιουργήσουν ένα τρισδιάστατο χάρτη του βράχου και να μπορούμε μέσω των φωτογραφιών να καταλάβουμε τι είναι.
 Αποκάλυψη

Russia Today: Άγνωστο αντικείμενο εμφανίζεται σε ζωντανή σύνδεση

O Μax Keisser είναι ένας πασίγνωστος οικονομολόγος παγκοσμίως και φημίζεται για την ιδιαίτερα παθιασμένη προσέγγιση επί των οικονομικών θεμάτων.
Τον θυμόμαστε όλοι όταν πριν μερικά χρόνια προειδοποιούσε τους Έλληνες να μην δεχτούν το Δ.Ν.Τ και να πετάξουν με τις κλωτσιές του διεφθαρμένους πολιτικούς που το πρότειναν.
Σε ανάλυση οικονομικών στο κανάλι Russia Today και στο στούντιο που βρίσκεται στο Λονδίνο, εμφανίζεται από πίσω του ένα άγνωστο αντικείμενο σκούρου χρώματος, να διασχίζει τον ουρανό από τα δεξιά προς τα αριστερά της οθόνης.
Φυσικά κανείς εντός του χώρου δεν κατάλαβε τίποτα, αλλά κάποιος που παρακολουθούσε την ανάλυση αντιλήφθηκε το UFO και ανέβασε το βίντεο.
Ολόκληρη η εκπομπή από κάτω. Για τους δύσπιστους το σημείο που εμφανίζεται το UFO βρίσκεται στο 5:58


Τι γνώριζαν περί καρκίνου οι αρχαίοι Έλληνες γιατροί


Οι πληροφορίες περί καρκίνου υπάρχουν από τότε που έχουμε ιατρικά κείμενα, δηλ. από τη εποχή του Ιπποκράτους και μετά, αν και παλαιότερα είχαν γραφεί ιατρικά κείμενα όπως μας πληροφορεί ο Σωκράτης «πολλά γαρ των ιατρών έστι συγγράμματα».
Το αξιόλογο βιβλίο του Καθηγητού-Ακαδημαϊκού Αριστ. Κούζη, (1872-1961), Ο καρκίνος παρά τοις αρχαίοις Έλλησιν ιατροίς, Αθήνα 2004, το οποίο είχε κυκλοφορήσει πριν από εκατό και πλέον χρόνια, πρόσφατα το επανεκδώσαμε, ώστε να γίνει προσιτό σε εκείνους που θα ήθελαν να γνωρίσουν τις γνώσεις περί καρκίνου των αρχαίων Ελλήνων ιατρών: Ιπποκράτους, Γαληνού, Αρεταίου, Ρούφου του Εφεσίου, Διοσκουρίδου, Αρχιγένους, Φιλόξενου, ΄Αντύλλου, Ορειβασίου, Παλλαδίου, Αετίου, Παύλου Αιγινήτου, Θεοφάνους Νόννου, Μιχαήλ Ψελλού, Συμεώνος Σήθη και Ιωάννου Ακτουαρίου. Στο πλαίσιο της ενημέρωσης αυτής στη συνέχεια θα παρατεθούν συνοπτικά μερικά στοιχεία που επιλέχθηκαν και τα οποία θα είναι δυνατόν να δώσουν στον αναγνώστη μία γεύση του πλούτου των γνώσεων τους.
Οι πληροφορίες περί καρκίνου υπάρχουν από τότε που έχουμε ιατρικά κείμενα, δηλ. από τη εποχή του Ιπποκράτους και μετά, αν και παλαιότερα είχαν γραφεί ιατρικά κείμενα όπως μας πληροφορεί ο Σωκράτης «πολλά γαρ των ιατρών έστι συγγράμματα», (Ξενοφώντος, Απομνημονεύματα Δ, β, 10).
Ενδιαφέρον έχει να αναφέρουμε σχετικά με την ονοματολογία ότι οι αρχαίοι ιατροί έδωσαν στη νεοπλασία το όνομα «καρκίνος» από την εξωτερική του μορφή. Συγκεκριμένα ο Γαληνός (΄Εκδ. G.C. Kuehn, Γαληνού ΄Απαντα, Λειψία, 1826, τόμ. ΧΙ, σελ. 140) σημειώνει ότι όπως στο ζώο καρκίνο (κάβουρα) τα πόδια του είναι εκατέρωθεν του σώματός του, κατά τον ίδιο τρόπο στον μαστό της γυναικός από τον παρά φύσιν όγκο οι φλέβες είναι διογκωμένες και καταφανείς, που παρομοιάζονταν με τα πόδια του καβουριού. Και έκτοτε ο όρος αυτός γενικεύθηκε για όλες τις νεοπλασίες του σώματος και χρησιμοποιείται από όλους τους αρχαίους ΄Ελληνες ιατρούς, ενώ παράλληλα απαντάται και ο όρος καρκίνωμα. Οι όροι αυτοί έφθασαν μέχρι τις ημέρες μας και καθιερώθηκαν στην διεθνή ιατρική ορολογία.
Σχετικά με τα είδη του καρκίνου, σημειώνεται ότι διακρίνονται με διαφορετικές ορολογίες: στον κρυπτό και τον επιφανειακό, τον «εν τω βάθει» και τον «επιπολής», τον «ανέλκωτο» και τον «ηλκωμένο», τον «σύμφυτον» και «μη σύμφυτον» καρκίνον, δηλ. τον επίκτητο.
Όσον αφορά την αιτιολογία του καρκίνου αυτή ήταν σύμφωνα με τις αντιλήψεις της εποχής περί χυμών, που πρέσβευαν. Συγκεκριμένα υποστήριζανοι αρχαίοι Ελληνες ιατροί ότι ο καρκίνος προέρχονταν από τη «μέλαινα χολή» και το «μελαγχολικό χυμό». Εάν η κάθαρση του περιττώματος αυτού, που γίνονταν στον σπλήνα, δεν ήταν καλή τότε η περίσσεια αυτού του χυμού ήταν δυνατόν να δημιουργήσει καρκίνο. Και ανάλογα με την δριμύτητα του «μελαγχολικού χυμού» θα δημιουργούνταν ο ανέλκωτος ή ο μεθ' έλκους καρκίνος. Επί πλέον παράγοντες στη δημιουργία του καρκίνου αναφέρονται η «κακοχυμία», η «δυσκρασία», και η δίαιτα.
Ο καρκίνος κατά τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς είχε διάφορο μέγεθος, «από οφθαλμού ιχθύων μέχρι πέπονος», όπως σημειώνεται από τον Ορειβάσιο ( έκδ. Daremberg, τόμ. IV, σελ. 18), με επιφάνεια ανώμαλη και οχθώδη και σκληρή κατά κανόνα σύσταση και με χροιά μελανώτερη από τα φλεγμαίνοντα μέρη, όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο Γαληνός (G.C. Kuehn, τόμ. VII, σελ. 720).
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι αρχαίοι Έλληνες ιατροί είχαν παρατηρήσει την μεγάλη ανάπτυξη του αγγειακού συστήματος στους όγκους, οι οποίοι «και κεκιρσωμένας έχων τας πέριξ φλέβας», όπως χαρακτηριστικά σημειώνει εκτός των άλλων ιατρών και ο Αέτιος στον 16ο Λόγο του, (έκδ. Σκεύου Ζερβού, σελ. 60).
Ο εντοπισμός του καρκίνου σημειώνουν ότι είναι δυνατόν να γίνει σε κάθε μέρος του σώματος, αλλά όμως τονίζουν ότι ο συχνότερος εντοπισμός είναι στο γυναικείο μαστό και στη μήτρα. Ο Γαληνός σχετικά γράφει: «Οι καρκινώδεις όγκοι εν άπασι τοις μορίοις γίνονται. Μάλιστα δε τοις τιτθοίς (μαστοίς) των γυναικών», (έκδ. G. C. Kuehn, τόμ. ΧV, σελ. 331).
Για την συμπτωματολογία του καρκίνου ενδιαφέροντα είναι αυτά που έχουν γράψει στα κείμενά τους οι αρχαίοι ιατροί. Είναι δυνατόν η έναρξη του καρκίνου να είναι λανθάνουσα, να προκαλεί αβλυχρά και ήπια συμπτώματα, αλλά επίσης και μεγάλα, ισχυρά και σαφή, όπως σημειώνει ο Γαληνός. (έκδ. G. C. Kuehn, τόμ. Χ, σελ. 976). Μάλιστα ο Ιπποκράτης είχε παρατηρήσει ότι κατά την έναρξη του καρκίνου οι ασθενείς αισθάνονται μία πικρία στο στόμα, «καρκίνου γενομένου το στόμα πικραίνεται» (έκδ. G. C. Kuehn, τόμ. ΙΙΙ, σελ. 466) και συνοδεύεται από ανορεξία.
Κατά την εξέταση του ασθενούς είχαν παρατηρήσει ότι ο καρκινωματώδης όγκος όταν ήταν ψηλαφητός ήταν σκληρός στην αφή, ανώμαλος στο σχήμα, προσφυόμενος στους περιβάλλοντας ιστούς με διεύρυνση των φλεβών και όχι θερμός και μερικές φορές με έλκη. Προκαλεί διόγκωση και σκλήρυνση των παρακειμένων λεμφαδένων και δεν συνοδεύεται από πυρετό. Άλλο σύμπτωμα χαρακτηριστικό του καρκίνου κατά τους αρχαίους ιατρούς ήταν ο πόνος, όπως ιδιαίτερα τονίζει ο Παύλος ο Αιγινήτης «καρκίνος εστίν όγκος επώδυνος» (έκδ. Briau, σελ. 210) και η αιμορραγία.
Επισημαίνουμε ότι ο Αριστ. Κούζης στη σημαντική αυτή μελέτη του για τις αντιλήψεις περί καρκίνου των αρχαίων Ελλήνων ιατρών κάνει και μία ιδιαίτερη διάκριση του όρου «σκίρρος», που απαντάται στα αρχαία ιατρικά κείμενα, με τον σύγχρονο όρο «σκίρρος», τονίζοντας ότι οι παλαιοί ιατροί με τον όρο σκίρρο θεωρούσαν τις χρόνιες φλεγμονές με σκλήρυνση των ιστών, τις κιρρώσεις των σπλάχνων και τους καλοήθεις όγκους.
Η πρόγνωση του καρκίνου κατά του αρχαίους ήταν χειρίστη. «Ολέθρια τα καρκινώδεα» τονίζει ο Αρεταίος όπως επίσης και ο Αέτιος ότι ο καρκίνος είναι «δυσίατος ή ανίατος» με τελική έκβαση το θάνατο.
Όσον αφορά τη θεραπευτική αγωγή την οποία ακολουθούσαν οι αρχαίοι ΄Ελληνες ιατροί στον καρκίνο, παρατηρούμε ότι στα πρώτα στάδια αναπτύξεώς του εφάρμοζαν θεραπεία με διάφορα βοηθήματα και φάρμακα και σε περίπτωση αποτυχίας επακολουθούσαν τη χειρουργική θεραπεία.
Τα βοηθήματα που εφάρμοζαν ήταν σύμφωνα με τις αντιλήψεις περί αιτίου του καρκίνου, τον μελαγχολικό χυμό του αίματος, που δημιουργούσε τον καρκίνο και γι' αυτό ακολουθούσαν πρακτικές ώστε να μειωθεί ο πλεονάζον αυτός αιτιοπαθολογικός χυμός με την κάθαρση, τη φλεβοτομία και τα φάρμακα.
Όπως σημειώνουν οι συγγραφείς τα θεραπευτικά αυτά μέσα είχαν αποτέλεσμα ιδιαίτερα κατά τα πρώτα στάδια του καρκίνου. Χαρακτηριστικά σημειώνει ο Ορειβάσιος ότι «δυνατόν μην τους αρχομένους καρκίνους κωλύειν αύξεσθαι καθαίροντας τον μελαγχολικόν χυμόν πριν εν τω πεπονθότι μορίω στηριχθήναι», (έκδ. Bassemaker-Daremberg, τόμ. V, σελ. 346).
Πολλές ήταν οι φαρμακευτικές ουσίες, σκευασίες και τα θεραπευτικά σχήματα, που χρησιμοποιούνταν για τον καρκίνο, δηλωτικό και αυτό του ανιάτου του καρκίνου. Ας μνημονευθούν μερικές από αυτές που χρησιμοποιούσαν, όπως τα βότανα ασκληπιάς, ακαλύφη ή κνίδη, αριστολοχία, δρακοντία, ερύσιμον, ερέβινθος, ελλέβορος, ερίκης καρπός, ελατήριον ή σίκυς άγριος στρύχνου χυλός και επίθυμον. Επίσης ως αντικαρκινικά φάρμακα χρησιμοποιούνταν οι ποτάμιοι καρκίνοι, η καδμεία, ο λιθάργυρος, ο μόλυβδος και η χαλκίτις.
Στις περιπτώσεις που αποτύγχανε η θεραπεία με τις φαρμακευτικές ουσίες και τα βοηθήματα τότε οι αρχαίοι Έλληνες ιατροί κατέφευγαν στη χειρουργική θεραπεία του καρκίνου. Βέβαια για τους «κρυπτούς», δηλ. τους εν τω βάθει καρκίνους ακολουθούσαν την προτροπή του Ιπποκράτους ο οποίος στους «Αφορισμούς», Τμήμα ΄Εκτο, 38, τονίζει ότι είναι καλλίτερο να μην θεραπεύονται διότι με την αρχή της θεραπείας οι άρρωστοι πεθαίνουν γρήγορα.
Ο Γαληνός συνιστούσε την χειρουργική θεραπεία μόνον για τους επιπολής καρκίνους και μάλιστα κατορθώνοντας να τους εκτέμνει με τις ρίζες τους μέχρι τους υγιείες ιστούς, «πάσης μεν χειρουργίας εκκοπτούσης όγκον παρά φύσιν ο σκοπός εστιν εν κύκλω πάντα όγκον περικόψαι, καθ ά τω κατά φύσιν έχοντι πλησιάζει» (έκδ. G. C. Kuehn, τόμ. ΧVΙΙΙ, Α, σελ. 60 και ΧΙ, σελ. 141).
Πριν από την χειρουργική θεραπεία χορηγούνταν τα κατάλληλα φάρμακα για την κάθαρση του μελαγχολικού χυμού και στη συνέχεια αφαιρούνταν ο όγκος «ξυραφίοις πεπυρωμένοις ομού τέμνουσι και διακαίουσιν», ένα είδος δηλ. θερμοκαυτήρος, ώστε να αποφεύγεται η αιμορραγία από τα αγγεία.Ακολουθούσε μετά μία υγιεινή τονωτική διατροφή, γυμναστική και αναληπτική αγωγή για την ευχυμία του σώματος.
Συμπερασματικά μπορούμε να ισχυρισθούμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες Ιατροί όχι μόνο έδωσαν το όνομα «καρκίνος» στη νοσολογική αυτή οντότητα της νεοπλασματικής κακαοηθείας, αλλά επί πλέον διέκριναν την αιτιολογία και καθόρισαν την συμπτωματολογία, τον εντοπισμό, τη μορφολογία, τις εκδηλώσεις, την πρόγνωση και τη θεραπευτική αγωγή, φαρμακευτική και χειρουργική του καρκίνου.
briefingnews.gr

Νέα θεωρία για τη ζωή στο δορυφόρο του Δία

Η υπέρυθρη φωτοσύνθεση μπορεί να είναι «πηγή ζωής». Για παράδειγμα, στο δορυφόρο του Δία, Ευρώπη. Ο Κουβανός φυσικός Ρολάντο Καρντένας (Cardenas) (The University «Marta Abeu») υποθέρω πως στο βυθό του ωκεανού που βρίσκεται κάτω από τους παγετώνες του δορυφόρου μπορεί να βρίσκονται ζώντες μικροοργανισμοί.
Σύμφωνα με τη θεωρία του επιστήμονα, τα βακτήρια αυτά μπορεί να τρέφονται με υπεριώδες φως.
Ο Καρντενάς θεωρεί πως στον ωκεανό, ο οποίος βρίσκεται κάτω από ένα χοντρό στρώμα πάγου στην Ευρώπη, υπό γιγαντιαία πίεση, από τα έγκατα αναβλύζει καυτό νερό. Εκεί αστραπιαία παγώνει. Η μετάπτωση της θερμοκρασίας μπορεί να αφορά σε μερικές εκατοντάδες βαθμούς Κελσίου. Ταυτόχρονα διαχωρίζονται κβάντα υπεριώδους φωτός. Η βιολόγος του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας Γιλένα Βορομπιέβα θεωρεί την ιδέα του Καρντενάς πολύ ενδιαφέρουσα:
Θα πρέπει να θεωρηθεί ως ένας από τους δρόμους της πιθανής εμφάνισης της ζωής και σύνθετων βιολογικών συστημάτων στους πλανήτες. Οι παγωμένοι δορυφόροι του Διός διαφέρουν ουσιαστικά από τη Γη, ακόμη και από τον Άρη και θα πρέπει να έχουν τη δική τους ιδιομορφία.
Η άποψη του επιστημονικού συνεργάτη του Ινστιτούτου Μικροβιολογίας «Βινογκράντσκι» Ζορίττο Ναμσαράγιεβ είναι:
Αναφορικά με την θερμοκρασία του πυρήνα της Ευρώπης, όλα αυτά είναι θεωρίες. Υπάρχουν διαφορετικά μοντέλα. Εδώ όμως έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα άλλο πρόβλημα. Θα πρέπει να μάθουμε τι είδους χημική σύνθεση έχει ο υγρός ωκεανός κάτω από το στρώμα του πάγου. Χάρη σε ορισμένα μοντέλα υποθέτουμε ότι εκεί το νερό έχει πολύ αλάτι, πράγμα που ουσιαστικά αποκλείει την ανάπτυξη σε αυτό πολλών ομάδων μικροοργανισμών.
Παρόλη την τόλμη της, η υπόθεση του Κουβανού δεν είναι και ιδιαίτερα καινοτόμα. Θεωρίες για την πιθανότητα ύπαρξης ζωής στα διαστημική σώματα υπάρχουν πολλές. Η πλειοψηφία τους όμως θεμελιώνεται σε ανακαλύψεις, τις οποίες κάνουν οι επιστήμονες στη Γη. Θεωρητικά παρόμοιες διαδικασίες μπορούν να λαμβάνουν χώρα και στην Ευρώπη, συνεχίζει ο επιστήμονας:
Τα τελευταία χρόνια η αστροβιολογία έχει διανύσει μεγάλη απόσταση. Σήμερα οι βιολόγοι τείνουν να θεωρήσουν πως η ζωή έχει οικουμενική διάσταση και δεν περιορίζεται στον πλανήτη Γη. Δεν μπορούμε όμως να πούμε τίποτα για τη μορφή της, αν είναι ενεργή ή αν είναι παγωμένη.
Οι υποθέσεις για τη ζωή στην Ευρώπη θα μπορούν να θεωρηθούν ακριβείς μόνο όταν επισκεφτούν το δορυφόρο διαστημικά σκάφη και πάρουν δείγματα του νερού κάτω από τους παγετώνες. Είναι αλήθεια ότι είναι αδύνατο να φτάσουν μέχρι εκεί, στο βαθμό που το πάχος του πάγου φτάνει τα εκατοντάδες μέτρα.
Ο διαπλανητικός σταθμός θα βρεθεί στην Ευρώπη, κατά πάσα πιθανότητα, όχι νωρίτερα από το δεύτερο εξάμηνο του 2020. Έχοντας μεγάλη εμπειρία κατασκευής σκαφών με δυνατότητες προσγείωσης, ένα τέτοιο θα μπορούσε να κατασκευάσει και η Ρωσία.

Επιστήμονας ανακάλυψε νέο τμήμα του ανθρώπινου σώματος


Νέο τμήμα του ανθρώπινου σώματος που οι ερευνητές δεν είχαν παρατηρήσει μέχρι σήμερα, εντόπισε ο Ινδικής καταγωγής Βρετανός καθηγητής Harminder Dua.
Ο Harminder, είναι καθηγητής οφθαλμολογίας και οπτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Nottingham, και εντόπισε το νέο μέλος στον κερατοειδή του ματιού, με μέγεθος μόλις 15 μικρόμετρα και το ονόμασε Dua Layer.
Το Dua Layer είναι ένα από τα έξι γνωστά πλέον στρώματα του κερατοειδούς, του διάφανου χιτώνα του ματιού που λειτουργεί σαν πρόσθιο προστατευτικό κέλυφος μπροστά από το χρωματιστό του μέρος.
«Πρόκειται για μια τεράστια ανακάλυψη που σημαίνει ότι όλα τα εγχειρίδια οφθαλμολογίας θα πρέπει να ξαναγραφτούν» δηλώνει ο  Ινδικής καταγωγής Βρετανός καθηγητής.
Η ανακάλυψη του Dua Layer αναμένεται να βοηθήσει στην καλύτερη διάγνωση και θεραπεία παθήσεων του κερατοειδούς και να συμβάλει σε καλύτερες μεταμοσχεύσεις.
Star.gr

Ένα τρισ. δολάρια» τα οφέλη από το ανθρώπινο γονιδίωμα

Η εκτίμηση αφορά τα οικονομικά οφέλη και όχι τα οφέλη για την υγεία
Η εκτίμηση αφορά τα οικονομικά οφέλη και όχι τα οφέλη για την υγεία  
Ουάσινγκτον
Τα οικονομικά οφέλη που συνεχίζουν να απορρέουν από το Πρόγραμμα Ανθρώπινου Γονιδιώματος έχουν φτάσει σήμερα στο ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, κάτι που σημαίνει ότι η προσπάθεια απέδωσε 178 δολάρια για κάθε δολάριο που επενδύθηκε από την αμερικανική κυβέρνηση. Όμως η εκτίμηση δεν βρίσκει σύμφωνους όλους ανεξάρτητους ειδικούς, και ορισμένοι φτάνουν στο σημείο να την χαρακτηρίσουν «γελοία».

Η επιστήμη δεν είναι ¨κουλοχέρης" που βγάζει λεφτά
Η εκτίμηση του Batelle Memorial Institute, ενός εργολάβου έρευνας με έδρα το Οχάιο, εξέτασε τα ποσά που επενδύθηκαν από την κυβέρνηση (συνολικά 14,5 δισ. από το 1998 έως το 2010) και τα συνέκρινε με την αξία των αγαθών που προέκυψαν, καθώς και με τα προσωπικά εισοδήματα και τους φόρους εισοδήματος που παρήχθησαν, μεταξύ άλλων.

Την εκτίμηση της Batelle επικαλέστηκε ο γνωστός γενετιστής Φράνσις Κόλινς, διευθυντής των αμερικανικών Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας, προκειμένου να ταχθεί κατά της μείωσης των ερευνητικών κονδυλίων. Η βιοϊατρική έρευνα «είναι μια εξαιρετικά σημαντική επένδυση για το μέλλον της Αμερικής» είπε.

Σε ανάλογες εκτιμήσεις είχε αναφερθεί εξάλλου τον Απρίλιο και ο πρόεδρος Ομπάμα, δηλώνοντας ότι «κάθε δολάριο που επενδύσαμε στο ανθρώπινο γονιδίωμα επέστρεψε 140 δολάρια στην οικονομία μας».

Πολλοί όμως διαφωνούν με την εκτίμηση. Το βασικό στοιχείο είναι ότι η Batelle υπολογίζει τα οικονομικά οφέλη του γονιδιώματος, και όχι τα οφέλη για την υγεία, τα οποία ήταν και πρωταρχικός σκοπός της προσπάθειας. Η πρόοδος στην ιατρική, εξάλλου, μετράται με βάση την ανάπτυξη νέων φαρμάκων και την βελτίωση της υγείας περισσότερων ασθενών, και όχι σε όρους παραγωγικότητας ή αύξησης των θέσεων εργασίας.

Τα αποτελέσματα της Batelle είναι «γελοία» σχολιάζει στο δικτυακό τόπο του Nature η Τζούλια Λέιν των Αμερικανικών Ινστιτούτων για την Έρευνα, η οποία έχει ασχοληθεί με θέματα πολιτικής της επιστήμης στο αμερικανικό Εθνικό Ίδρυμα Επιστήμης. Η εκτίμηση «ενισχύει την άποψη ότι η επιστήμη είναι κάτι σαν ¨κουλοχέρης" στον οποίο βάζεις χρήματα από τη μία άκρη και βγάζεις χρήματα με κάποιον μαγικό τρόπο από την άλλη άκρη».

Με τη λογική της Batelle, εξάλλου, ακόμα και οι στρατιωτικές δαπάνες μπορούν να θεωρηθούν άκρως αποδοτικές, έστω κι αν στην πορεία χάνονται ανθρώπινες ζωές.

Άλλοι ειδικοί εστιάζονται από την πλευρά τους σε προβλήματα στη μεθοδολογία της έρευνας, άλλοι πάλι επισημαίνουν ότι τα οικονομικά οφέλη που δείχνει η έκθεση προέρχονται από τις επενδύσεις όχι μόνο της κυβέρνησης αλλά και ιδιωτικών φορέων.

Εξάλλου, προηγούμενες έρευνες για το ίδιο θέμα έδιναν πολύ χαμηλότερες εκτιμήσεις, γύρω στα 3 δολάρια για κάθε δολάριο που επενδύθηκε.

Σε κάθε περίπτωση, τα οφέλη για την ανθρώπινη υγεία από το ανθρώπινο γονιδίωμα δεν είναι σαφή. Οι ερευνητές διαπίστωσαν την τελευταία δεκαετία ότι τα κυκλώματα γονιδίων που εμπλέκονται σε σημαντικές ασθένειες είναι πιο περίπλοκα από ό,τι είχε αρχικά εκτιμηθεί και δύσκολα αξιοποιούνται στην κλινική πράξη.

Πολλοί επιστήμονες είναι πρόθυμοι να παραδεχτούν ότι η πρόοδος έχει καθυστερήσει: ο διάσημος μικροβιολόγος και γενετιστής Κρεγκ Βέντερ, του οποίου η εταιρεία ολοκλήρωσε τον προσδιορισμό της ανθρώπινης αλληλουχίας πριν από το δημόσιο Πρόγραμμα Ανθρώπινου Γονιδιώματος, έχει δηλώσει «απογοητευμένος» από τις λιγοστές επιτυχίες που έχει αποφέρει μέχρι στιγμή η προσπάθεια.

Βαγγέλης Πρατικάκης
Newsroom ΔΟΛ

πηγη

Μάθετε για τα Υβρίδια και πώς να τα αποφύγετε!


Πάνω από το 80% των λαχανικών και των φρούτων που τρώμε σήμερα είναι υβρίδια. Τα περισσότερα λαχανικά και κάποια από τα φρούτα που φτάνουν πλέον στο πιάτο μας έχουν «γεννηθεί» με τεχνητή γονιμοποίηση, δηλαδή είναι καρποί που έχουν προκύψει από την καλλιέργεια υβριδίων.
Υβρίδια είναι τα φυτά, τα οποία προκύπτουν σε εργαστήρια από γεωπόνους  από τη διασταύρωση δυο διαφορετικών ποικιλιών του ίδιου είδους και παρουσιάζουν “βελτιωμένα” χαρακτηριστικά σε σχέση με τα φυτά από τα οποία προέρχονται. Τα “βελτιωμένα” αυτά χαρακτηριστικά εξυπηρετούν εμπορικούς σκοπούς όπως αύξηση της παραγόμενης ποσότητας, αύξηση του μεγέθους των καρπών, ανθεκτικότητα σε ασθένειες, ανθεκτικότητα σε ακραία καιρικά φαινόμενα, ομογενοποιήσει των παραγόμενων προϊόντων για τη διευκόλυνση της τυποποίησής τους, μορφοποίησή τους προς χάρη της καταναλωτικής αισθητικής.
Αντίθετα τα υβριδικά φυτά είναι πιο ανθεκτικά στις ασθένειες και περισσότερο παραγωγικά, αλλά με τίμημα πολλές φορές την αυθεντική γεύση και το γνήσιο άρωμα.  Οι υβριδικές καλλιέργειες έχουν μεγάλες απαιτήσεις σε νερό και λίπασμα, ενώ αποδεικνύονται πολύ ευαίσθητες σε παθογόνα, με συνέπεια οι γεωργοί να χρησιμοποιούν μεγάλες ποσότητες χημικών. Τα υβρίδια παρουσιάζουν επίσης ένα ακόμη αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό, ότι συνήθως παράγουν στείρους σπόρους κι ανόχι τότε τα φυτά που προέρχονται από σπόρους υβριδίων κατά κανόνα δεν εμφανίζουν τα “βελτιωμένα” χαρακτηριστικά στην επόμενη γενιά.
Πως να τα ξεχωρίζουμε στην αγορά -- Στα κηπευτικά τα πιο διαδεδομένα υβρίδια είναι αυτά της ντομάτας.• Ακόμη και αν δεν μπορούμε όμως να αποφύγουμε να αγοράσουμε υβρίδια -που στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν μπορούμε-, επιλέγουμε εκείνα που έχουν καλύτερη γεύση, επικροτώντας την τεχνολογία στην υπηρεσία του καταναλωτή και όχι της αγοράς που προτιμά άνοστες ντομάτες που δεν σαπίζουν με τίποτα.Πώς εντοπίζουμε τα πιο νόστιμα;
Με την παραδοσιακή μέθοδο της δοκιμής.• Διαλέγουμε με την όσφρηση και την αφή και όχι με την όραση. Δεν διαλέγουμε τα «όμορφα λαχανικά», αλλά τα μοσχομυρωδάτα και όσα διαθέτουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.• Προτιμάμε λαχανικά και φρούτα στον καιρό τους. Έτσι, έχουμε περισσότερες πιθανότητες να πετύχουμε ποικιλιακό προϊόν και όχι υβρίδιο.
Για να είμαστε λοιπόν σίγουροι για αυτά που τρώμε μπορούμε με απλά και εύκολα βήματα να φτιάξουμε το δικό μας σπορείο!
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΠΟΡΕΙΟΥ Χρειαζόμαστε:* καλό φυτόχωμα για το σπορείο* κύπελλα πλαστικά (του νερού) ή φυτοδοχεία του εμπορείου* καφάσια μαναβικής (ρηχά)* νάιλον (ή άλλο υλικό) για σκέπασμα* παραδοσιακούς σπόρους Τα κυπελλάκια που έχουμε, τα τρυπάμε σε 3-4 σημεία στη βάση τους, για να φεύγει το νερό και να αερίζονται.Επίσης, αν κάνουμε καφάσι με χώμα, βάζουμε το νάιλον κάτω και το τρυπάμε. (Τις τρύπες τις κάνουμε με πυρωμένο καρφί).Γεμίζουμε τα κυπελλάκια με χώμα, ελαφρώς πατημένο και σε ύψος τρία δάχτυλα πριν γεμίσει. Ποτίζουμε το χώμα , βάζουμε τούς σπόρους, τους σκεπάζουμε και ξανα ποτίζουμε ελαφριά. Οι σπόροι είναι σε τόσο βάθος στο χώμα όσο και το ύψος τους. Δηλαδή τους σπόρους της ντομάτας ίσα-ίσα τους σκεπάζουμε, ενώ τους σπόρους του κολοκυθιού τους βάζουμε 2-3 εκατοστά στο χώμα.
Αν οι σπόροι είναι μικροί (π.χ. ντομάτα) σε κάθε κύπελλο βάζουμε 4-5 σπόρους, ενώ αν είναι μεγάλοι (π.χ. κολοκύθι) βάζουμε 2-3 σπόρους. Ο χρόνος ζωής των σπόρων είναι γενικά 4 χρόνια ( όπως τα φασόλια), ενώ κάποιοι σπόροι (όπως η ντομάτα και η μελιτζάνα) αντέχουν 1 με 2 χρόνια.Είναι καλό όμως κάθε χρόνο να ανανεώνουμε τους σπόρους.Τα κύπελλα τα βάζουμε σε καφάσια για εύκολη μεταφορά. Αν κάνουμε σπορείο σε καφάσι ακολουθούμε τα ίδια βήματα που κάναμε και στα κύπελλα.Τα φυτά μας θέλουν άμεσο ηλιακό φως, για να μεγαλώσουν και να δυναμώσουν.
Το χώμα πρέπει να είναι πάντα ελαφριά βρεγμένο.Μεγάλωμα των φυτών Το σπορείο θέλει ζεστό μέρος, όταν έχει κρύο και αν το έχουμε έξω το σκεπάζουμε το βράδυ.Κάποια φυτά βγαίνουν γρήγορα (π.χ. ντομάτα 10-15 ημέρες) ενώ κάποια άλλα βγαίνουν αργά(π.χ. πιπεριά 20-30 ημέρες).Ανάλογα με το ύψος του φυτού και το “ψήσιμο”, μεταφυτεύουμε σε χώρο καλά προετοιμασμένο.
Γενικά - Οι ντόπιες ποικιλίες έχουν προσαρμοσθεί καλύτερα στις συνθήκες που υπάρχουν, στο πέρασμα των χρόνων και γι’ αυτό έχουν καλύτερη ποιότητα και απόδοση. Δεν χρειάζεται υπερβολή στο νερό, καλύτερα να παρατηρούμε το μεγάλωμα των φυτών για να καταλάβουμε την φροντίδα που χρειάζονται.
Σμαράγδης Ηλίας
Μηχανικός Τεχνολόγος Αντιρρύπανσης

Εντοπίσθηκαν Βακτήρια ΑΤΙΑ


Πρόκειται για μια άγνωστη μέχρι σήμερα κατηγορία οργανισμών
Λος Άντζελες
Ζουν ανάμεσά μας: εδώ και μια εικοσαετία, οι μικροβιολόγοι πασχίζουν να επιβεβαιώσουν την ύπαρξη μιας ολόκληρης νέας ομάδας βακτηρίων, τα οποία φαίνεται ότι είναι πανταχού παρόντα, δεν μπορούν όμως να καλλιεργηθούν και να μελετηθούν στο εργαστήριο. Οι πειστικότερες ως σήμερα ενδείξεις μόλις ανακαλύφθηκαν στο βρόμικο νεροχύτη ενός νοσοκομείου.
Η νέα μελέτη
Η νέα μελέτη στην επιθεώρηση PNAS αφορά το υποψήφιο φύλο βακτηρίων TM6, του οποίου την ύπαρξη υποψιάζονται οι βιολόγοι από το 1996. Το εντυπωσιακό είναι ότι πρόκειται για ένα ολόκληρο «φύλο» οργανισμών, δηλαδή μια εξαιρετικά ευρεία ομάδα που περιλαμβάνει πολλές ομοταξίες και πολύ περισσότερα είδη. Ο άνθρωπος, για παράδειγμα, κατατάσσεται στο φύλο των χορδωτών, μαζί με τα ψάρια, τα πουλιά, ακόμα και τα θαλάσσια αγγούρια.
Μέχρι σήμερα, κάθε απόπειρα να απομονωθούν και να καλλιεργηθούν βακτήρια TM6 έχει αποτύχει. Εδώ και 20 και πλέον χρόνια, η μόνη ένδειξη είναι η ανίχνευση βακτηριακών γονιδίων 16S (γονίδια μιας υπομονάδας του ριβοσώματος) τα οποία διαφέρουν σε σχέση με τα αντίστοιχα γονίδια των γνωστών βακτηρίων.
Η νέα μελέτη προσφέρει τώρα πολύ πιο εκτεταμένες γενετικές ενδείξεις. Ερευνητές αμερικανικών και ρωσικών πανεπιστημίων, σε συνεργασία με το διάσημο Ινστιτούτο Κρεγκ Βέντερ, απομόνωσαν γενετικό υλικό από το στρώμα βρομιάς που είχε σχηματιστεί σε έναν νοσοκομειακό νεροχύτη.
Κατάφεραν μάλιστα να απομονώσουν DNA από μεμονωμένα μικρόβια και να το συγκρίνουν με τα γνωστά είδη βακτηρίων. Η ανάλυση αποκάλυψε τελικά την ύπαρξη DNA από ένα τουλάχιστον μικρόβιο άγνωστης προέλευσης.
Κυκλική απεικόνιση του γονιδιώματος του υποψήφιου βακτηρίου TM6 (Roger S. Lasken et al. / Craig J. Venter Institute)
Με τη βοήθεια σύγχρονων τεχνικών οι ερευνητές προσδιόρισαν το 90% της γενετικής αλληλουχίας του υποψήφιου βακτηρίου TM6. Το γονιδίωμα δείχνει ότι το μυστηριώδες βακτήριο μπορεί να ζει με ή χωρίς οξυγόνο και ενδέχεται να παρασιτεί σε άλλους μικροοργανισμούς όπως οι αμοιβάδες.
Κανείς όμως δεν γνωρίζει αν τα βακτήρια TM6 είναι παθογόνα για τον άνθρωπο, ή αν αντίθετα προσφέρουν ωφέλιμες λειτουργίες.
Οι τεχνικές που αξιοποιήθηκαν στη νέα μελέτη θα μπορούσαν να αποκαλύψουν στο μέλλον περισσότερα είδη και να προσθέσουν στο δέντρο της ζωής το παρακλάδι ενός εντελώς καινούργιου φύλου.
Αποκάλυψη

Το συμβάν της Τουνγκούσκα «ήταν πρόσκρουση σιδερένιου αστεροειδή»

Κίεβο: Ρώσοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι έχουν στην κατοχή τους μικρά θραύσματα από το μυστηριώδες αντικείμενο που εισήλθε στην ατμόσφαιρα 1908 και ισοπέδωσε 2.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα δάσους στη Σιβηρία στις 30 Ιουνίου 1908. H ανάλυσή τους δείχνει ότι επρόκειτο για αστεροειδή πλούσιο σε σίδηρο, ωστόσο οι αναλύσεις δεν πείθουν όλους τους ειδικούς.
Ένα και πλέον αιώνα μετά την εναέρια έκρηξη κοντά στον ποταμό Τουνγκούσκα στη Σιβηρία, κανείς δεν έχει καταφέρει να βρει μεγάλα θραύσματα του αντικειμένου, τα οποία θα έδειχναν αν επρόκειτο για αστεροειδή ή κομήτη.
Υπάρχουν ωστόσο εκτιμήσεις για την ισχύ της έκρηξης: τρεις με πέντε μεγατόνοι TNT, όσο ένα ισχυρό πυρηνικό όπλο. Συγκριτικά, η ισχύς του μετεώρου που εξερράγη φέτος πάνω από το Τσελιαμπίνσκ της Ρωσίας εκτιμάται γύρω στους 460 κιλοτόνους TNT.
Αν και μεγάλα θραύσματα δεν βρέθηκαν ποτέ, στο έδαφος της Τουνγκούσκα έχουν εντοπιστεί μικροσκοπικά μαγνητικά σφαιρίδια. Οι επιστήμονες όμως συνεχίζουν να διαφωνούν για το κατά πόσο είναι πραγματικά υπολείμματα του εισερχόμενου αντικειμένου.
Η νέα μελέτη εστιάζεται σε θραύσματα βράχων, όλα μικρότερα από ένα χιλιοστό σε διάμετρο, τα οποία συλλέχθηκαν το 1978 από έναν τυρφώνα κοντά στο σημείο της έκρηξης.
Ο Βίκτορ Κβασνότσια του Ινστιτούτου Γεωχημείας στην ουκρανική Εθνική Ακαδημία Επιστημών παρουσιάζει εικόνες ηλεκτρονικού μικροσκοπίου διέλευσης, οι οποίες δείχνουν ότι τα θραύσματα αποτελούνται κυρίως από άνθρακα και περιέχουν νικέλιο και ενώσεις του σιδήρου σε αναλογίες που παραπέμπουν σε αστεροειδή.
Επιπλέον, τα θραύσματα περιέχουν μια εξωτική μορφή του άνθρακα (lonsdaleite) με κρυσταλλική δομή ανάμεσα στο διαμάντι και το γραφίτη, η οποία σχηματίζεται σε συνθήκες ακραίας πίεσης και θερμοκρασίας.
«Τα δείγματα έχουν σχεδόν όλα τα χαρακτηριστικά ορυκτά που βλέπουμε σε μετεωρίτες πλούσιους σε διαμάντια» λέει ο Κβασνότσια στο Nature.com.
Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Planetary and Space Science.
Ανεξάρτητοι ειδικοί που κλήθηκαν να σχολιάσουν τα αποτελέσματα στο Nature δηλώνουν πάντως ότι διατηρούν τις αμφιβολίες τους. Πρώτον, τα θραύσματα περιέχουν λιγότερο ιρίδιο από όσο θα αναμενόταν για έναν σιδερένιο μετεωρίτη. Δεύτερον και κυριότερο, το στρώμα τύρφης μέσα στο οποίο βρέθηκαν τα θραύσματα δεν έχει χρονολογηθεί, και επομένως θα μπορούσε θεωρητικά να πρόκειται για υλικά μετεωριτών που είχαν πέσει στη Γη πολύ νωρίτερα από το συμβάν του 1908.
Ο Δρ Κβασνότσια σκοπεύει τώρα να συνεχίσει τις αναλύσεις προκειμένου να επιβεβαιώσει τα ευρήματά του. Δεδομένου όμως ότι έχουν περάσει 105 χρόνια μετά την έκρηξη, η απάντηση ίσως δεν γίνει ποτέ γνωστή πέραν πάσης αμφιβολίας.

Κουνούπια είκοσι φορές μεγαλύτερα από τα συνηθισμένα εμφανίστηκαν στη Φλόριντα


Είναι είκοσι φορές μεγαλύτερα από τα συνηθισμένα!
Ειδοποιήσεις για τα πολύ επιθετικά και μεγάλα κουνούπια που έχουν κατακλύσει τη Φλόριντα μετά τις έντονες βροχές απευθύνουν στους κατοίκους οι αρχές της πολιτείας.
Εντομολόγοι στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα προβλέπουν πως τα γιγάντια έντομα θα φτάσουν μαζικά στην περιοχή φέτος μετά τις βροχές που προκάλεσε η τροπική καταιγίδα Ντέμπι. Ήδη τα πρώτα έχουν κάνει την εμφάνισή τους.
Τα υπερ-κουνούπια ζουν στις ανατολικές ΗΠΑ, έχουν είκοσι φορές το μέγεθος των συνηθισμένων κουνουπιών και το τσίμπημά τους συνήθως είναι επώδυνο.
Σύμφωνα με τις αρχές της πολιτείας έχουν αρχίσει εδώ και μήνες ψεκασμοί.
Δείτε τις φωτογραφίες και το βίντεο

Κουνούπια είκοσι φορές μεγαλύτερα από τα συνηθισμένα εμφανίστηκαν στη Φλόριντα

Είναι είκοσι φορές μεγαλύτερα από τα συνηθισμένα!
Ειδοποιήσεις για τα πολύ επιθετικά και μεγάλα κουνούπια που έχουν κατακλύσει τη Φλόριντα μετά τις έντονες βροχές απευθύνουν στους κατοίκους οι αρχές της πολιτείας.
Εντομολόγοι στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα προβλέπουν πως τα γιγάντια έντομα θα φτάσουν μαζικά στην περιοχή φέτος μετά τις βροχές που προκάλεσε η τροπική καταιγίδα Ντέμπι. Ήδη τα πρώτα έχουν κάνει την εμφάνισή τους.
Τα υπερ-κουνούπια ζουν στις ανατολικές ΗΠΑ, έχουν είκοσι φορές το μέγεθος των συνηθισμένων κουνουπιών και το τσίμπημά τους συνήθως είναι επώδυνο.
Σύμφωνα με τις αρχές της πολιτείας έχουν αρχίσει εδώ και μήνες ψεκασμοί.
Δείτε τις φωτογραφίες και το βίντεο


Νέα επανδρωμένη διαστημική αποστολή από την Κίνα

Το διαστημόπλοιο Shenzhou 10 πρόκειται να εκτοξευτεί από μια απομακρυσμένη περιοχή στην έρημο Γκόμπι της δυτικής Κίνας στις 05:38 τοπική ώρα.
Η Κίνα θα αρχίσει τη νέα επανδρωμένη διαστημική αποστολή της αύριο, στέλνοντας τρεις αστροναύτες για 15 ημέρες σε ένα πειραματικό διαστημικό εργαστήριο, όπως ανακοίνωσε σήμερα η Εθνική Διαστημική Υπηρεσία της, με την ελπίδα πως αυτό θα αποτελέσει άλλο ένα βήμα προς την ανάπτυξη ενός διαστημικού σταθμού.
Το διαστημόπλοιο Shenzhou 10 πρόκειται να εκτοξευτεί από μια απομακρυσμένη περιοχή στην έρημο Γκόμπι της δυτικής Κίνας στις 05:38 τοπική ώρα (12:38 ώρα Ελλάδας), ανέφερε η Γου Πινγκ, μια εκπρόσωπος του προγράμματος επανδρωμένων αποστολών της Εθνικής Διαστημικής Υπηρεσίας της Κίνας, σε μια ενημέρωση του Τύπου που μεταδόθηκε τηλεοπτικά σήμερα.
Αφού τεθεί σε τροχιά, το σκάφος θα συνδεθεί με το διαστημικό πειραματικό εργαστήριο Tiangong 1 ("Ουράνιο Παλάτι 1"), και οι δύο άνδρες και η μια γυναίκα που αποτελούν το πλήρωμά του θα εκτελέσουν διάφορα πειράματα και θα δοκιμάσουν τα συστήματα του εργαστηρίου.
Ακόμη, οι αστροναύτες θα παραδώσουν μια διάλεξη σε φοιτητές στη Γη, πρόσθεσε η Γου. Η Κίνα απέχει πολύ ακόμη από το να φτάσει τις καθιερωμένες διαστημικές υπερδυνάμεις, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία. Όμως η αποστολή του Shenzhou 10 θα αποτελέσει άλλη μια επίδειξη της αυξανόμενης αυτοπεποίθησης του Πεκίνου όσον αφορά τις αποστολές στο διάστημα και καταγράφεται τη στιγμή που οι δημοσιονομικοί περιορισμοί και οι μεταβαλλόμενες προτεραιότητες αποτελούν τροχοπέδη για τις επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις των ΗΠΑ.
Αυτή θα είναι η πέμπτη επανδρωμένη διαστημική πτήση της Κίνας από το 2003.
Η Κίνα σχεδιάζει επίσης μια μη επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη και την ανάπτυξη ενός οχήματος εξερεύνησης του δορυφόρου της Γης.
Οι επιστήμονες της κινεζικής διαστημικής υπηρεσίας σχεδιάζουν να στείλουν έναν άνθρωπο στη Σελήνη, όχι όμως πριν από το 2020.

ΣΟΚ!Σωληνας τοποθετημενος σε αγελαδες!

Μια ανάλυση των ζωοτροφών μπορεί να πραγματοποιηθεί χάρη στην πρόσβαση μέσω ενός σωλήνα στην κοιλία . Μόνιμη πρόσβαση στο στομάχι της αγελάδας για να αναλύσουμε τη διαδικασία τροφοδοσίας για να μεγιστοποιήσετε παραγωγή κρέατος και γάλακτος. ο σωληνίσκος τοποθετείται χειρουργικά στην αγελάδα!
http://en.wikipedia.org/wiki/Cannulated_cow

 πηγη