Έτσι ο Σίσυφος, αν και παρατήρησε ότι τα δικά του κοπάδια μίκραιναν σταθερά, ενώ τα κοπάδια του Αυτόλυκου αυγάταιναν, στην αρχή δεν ήταν σε θέση να τον καταδικάσει για κλοπή· έτσι, κάποια μέρα, έπιασε και χάραξε στο εσωτερικό από τις οπλές όλων των βοδιών του το μονόγραμμα ΣΣ ή, λένε μερικοί, τις λέξεις «κλεμμένο από τον Αυτόλυκο». Εκείνη τη νύχτα ο Αυτόλυκος έκανε τη δουλειά του όπως συνήθως, και το πρωί τα σημάδια από τις οπλές σε όλον το δρόμο έδωσαν στον Σίσυφο την απόδειξη πού χρειαζόταν για να καλέσει τούς γείτονες να δουν την κλοπή . Ο Σίσυφος επισκέφθηκε το στάβλο του Αυτόλυκου και αναγνώρισε τα κλεμμένα ζώα του από τις σημαδεμένες οπλές τους ύστερα, αφήνοντας τούς μάρτυρες του να επιτιμούν τον κλέφτη, Ο ίδιος έκανε βιαστικά το γύρο του σπιτιού, μπήκε από την είσοδο, και ενώ έξω συνεχιζόταν ο καυγάς, αυτός αποπλάνησε την κόρη του Αυτόλυκου, την Αντίκλεια, σύζυγο του Αρείου Λαέρτη. Από τον Σίσυφο η Αντίκλεια έκανε τον Οδυσσέα, πού ο τρόπος της σύλληψης του εξηγεί επαρκώς την πονηριά πού τον διέκρινε καθώς και την προσωνυμία του «Υψίπυλον» (3). δ. Ο Σίσυφος ίδρυσε την Εφύρα, γνωστή κατόπιν ως Κόρινθο, και την εποίκισε με ανθρώπους πού ξεφύτρωσαν από μανιτάρια, εκτός αν είναι αλήθεια ότι το βασίλειο του το κάνε δώρο η Μήδεια. Οι σύγχρόνοι του ήξεραν τον Σίσυφο σαν το χειρότερο κατεργάρη του κόσμου, και του αναγνώριζαν μόνο ότι είχε προωθήσει το εμπόριο και τη ναυτιλία της Κορίνθου (4). ε. Όταν με το θάνατο του Αίολου ο Σαλμωνεύς σφετερίστηκε το θρόνο της Θεσσαλίας, ο Σίσυφος, πού ήταν ο νόμιμος κληρονόμος, συμβουλεύτηκε το Μαντείο των Δελφών, το οποίο του είπε: «Σπείρε παιδιά στην ανιψιά σου αυτά θα σε εκδικηθούν». Εκείνος τότε αποπλάνησε την Τυρώ, κόρη του Σαλμωνεα, η οποία, όταν έτυχε να ανακαλύψει ότι το κίνητρο του Σίσυφου δεν ήταν η αγάπη του γι’ αυτήν αλλά το μίσος του για τον πατέρα της, σκότωσε τούς δύο γιους πού του είχε κάνει . Ο Σίσυφος μπήκε τότε στην αγορά της Λάρισας [ ; παρουσίασε τα πτώματα, κατηγόρησε ψεύτικα τον Σαλμωνεα για αιμομιξία και φόνο] και τον εξόρισε από τη Θεσσαλία (5). ζ. Μετά την αποπλάνηση της Αίγινας από τον Δία, ο πατέρας της Ποταμός-θεός , Ασωπός πήγε στην Κόρινθο αναζητώντας την. Ο Σίσυφος γνώριζε πολύ καλά τι είχε συμβεί στην Αίγινα, αλλά δεν δεχόταν να πει τίποτε αν ο Ασωπός δεν αναλάβαινε την υποχρέωση να προμηθεύσει στην ακρόπολη της Κορίνθου μια αστείρευτη πηγή. Έτσι ο , Ασωπός έκανε την πηγή Πειρήνη να αναβλύσει πίσω από το ναό της Αφροδίτης, εκεί όπου σήμερα υπάρχουν αγάλματα της θεάς, ένοπλης, του ‘Ήλιου και του ‘Έρωτα Τοξότη. Τότε ο Σίσυφος είπε στον Ασωπό όλα όσα ήξερε (6). η. Ο Ζευς, πού είχε παρ’ ολίγο γλιτώσει από την εκδίκηση του Ασωπού, πρόσταξε τον αδελφό του Άδη να κατεβάσει τον Σίσυφο στον Τάρταρα και να του επιβάλει αιώνια τιμωρία για την από μέρους του προδοσία των θεϊκών μυστικών. Αλλά ο Σίσυφος δεν πτοήθηκε: κατόρθωσε με πονηριά να φορέσει χειροπέδες στον ίδιο τον Άδη, αφού τον έπεισε να του δείξει τη χρήση τους, και ύστερα, γρήγορα γρήγορα, τις κλείδωσε. ‘Έτσι ο ‘Άδης έμεινε φυλακισμένος στο σπίτι του Σίσυφου για μερικές ημέρες, πράγμα που δημιούργησε απίθανη κατάσταση, δεδομένου ότι κανένας δεν πέθαινε, ούτε καν άνθρωποι πού είχαν αποκεφαλιστεί ή είχαν γίνει κομμάτια ώσπου τελικά ο Άρης, που τα συμφέροντα του κινδύνευαν, ήρθε εν σπουδή να σώσει τον Άδη και να του παραδώσει τον Σίσυφο. θ. Ο Σίσυφος ωστόσο είχε φυλαγμένο ένα ακόμη τέχνασμα. Προτού κατέβει στον Τάρταρο άφησε εντολή στη σύζυγο του Μερόπη να μην τον θάψει και φτάνοντας στο Ανάκτορο του Άδη πήγε κατευθείαν στην Περσεφόνη και της είπε ότι σαν άταφος που ήταν δεν είχε δικαίωμα να βρίσκεται εκεί, άλλα θα έπρεπε να τον είχαν αφήσει στην άλλη άκρη της Στυγός, του ποταμού. «Άφησε με να γυρίσω στον απάνω κόσμο» την παρακάλεσε «να ρυθμίσω τα της ταφής μου και να εκδικηθώ για την αμέλεια που μου έδειξαν. Η παρουσία μου εδώ είναι όλως αντικανονική. Θα είμαι πίσω σε τρεις ήμέρες». Η Περσεφόνη εξαπατήθηκε και του ικανοποίησε το αίτημά του , ο Σίσυφος όμως, αμέσως μόλις ξαναβρέθηκε κάτω από το φως του ήλιου, αψήφησε την υπόσχεση του στην Περσεφόνη. Τελικά κλήθηκε ο Ερμής για να τον περιμαζέψει και να τον φέρει πίσω δια της βίας (7). ι. Είτε επειδή είχε ζημιώσει τον Σαλμωνέα είτε επειδή είχε προδώσει το μυστικό του Δία είτε επειδή ζούσε πάντοτε από τη ληστεία, και συχνά δολοφονούσε ανύποπτους ταξιδιώτες – μερικοί λένε ότι εκείνος που έβαλε τέρμα στη σταδιοδρομία του Σίσυφου ήταν ο Θησευς, αν και αυτό δεν αναφέρεται γενικά ανάμεσα στους άθλους του Θησέα πάντως, του Σίσυφου του επιβλήθηκε παραδειγματική τιμωρία (8). Οι κριτές των Νεκρών του έδειξαν έναν τεράστιο ογκόλιθο – ήταν ίδιος στο μέγεθος με το βράχο στον οποίο είχε μεταμορφωθεί ο Ζευς όταν έτρεχε να σωθεί από τον Ασωπό – και τον πρόσταξαν να τον ανεβάσει σπρώχνοντας ως το φρύδι ενός λόφου, και ύστερα να τον ρίξει από την άλλη πλάγια. Ως τώρα ο Σίσυφος δεν έχει κατορθώσει να το κάνει αυτό. Κάθε φορά όπου κοντεύει να φτάσει στην κορυφή, ο ανελέητος βράχος με το βάρος του τον σπρώχνει προς τα πίσω και κατρακυλάει για μια ακόμη φορά ως κάτω στον πάτο εκεί ξαναπιάνει το βράχο ξεπνεμενός για ν’ αρχίσει πάλι από την αρχή, μολονότι ιδρώτας λούζει τα μέλη του, και πάνω από την κεφαλή του ο κουρνιαχτός σηκώνεται σύννεφο (9). κ. Η Μερόπη, από τη ντροπή της πού βρέθηκε να είναι «η μόνη Πλειάδα με σύζυγο στον Κάτω Κόσμο» – και .μάλιστα εγκληματία εγκατέλειψε της έξι αστρικές αδελφές της στο νυχτερινό ουρανό και έκτοτε δεν ξαναφάνηκε. Και όπως το σημείο όπου βρισκόταν ο τάφος του Νηλέα στον Ισθμό της Κορίνθου ήταν μυστικό που ο Σίσυφος αρνήθηκε να το μεταδώσει ακόμη και στον Νέστορα, έτσι και οι κορίνθιοι είναι τώρα εξίσου εφεκτικοί όταν τους ρωτούν που βρίσκεται το σημείο όπου είναι θαμμένος ο Σίσυφος
theancientweb
Follow us: Unexplainedgr
0 Comment:
Δημοσίευση σχολίου