Οι Καλάς του Πακιστάν θεωρούν τους εαυτούς τους απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Όμως μια νέα διεθνής επιστημονική έρευνα δεν βρήκε στο γενετικό υλικό τους ενδείξεις που να επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο.
Οι ερευνητές από τη Βρετανία, την Ιταλία και το Πακιστάν, με επικεφαλής τον Κασίμ Αγιούμπ του Ινστιτούτου Γενετικής Wellcome Trust Sanger του Κέμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό γενετικής «American Journal of Human Genetics», ανέλυσαν δείγματα DNA από 23 Καλάς, οι οποίοι ζούσαν σε τρεις διαφορετικές κοιλάδες, ενώ προχώρησαν και στην πλήρη ανάλυση του γονιδιώματος ενός ατόμου.
Η μελέτη φαίνεται να ενισχύει προηγούμενες αναλύσεις του χρωμοσώματος και του μιτοχονδριακού DNA των Καλάς, καθώς δεν επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς περί ελληνικής καταγωγής τους. Η νέα γενετική έρευνα υποστηρίζει ότι οι Καλάς ζουν ουσιαστικά απομονωμένοι εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια, αφότου αποκόπηκαν από έναν κοινό πρόγονο στην Ευρασία.
Η σύγκριση με το DNA αρχαίων κυνηγών-συλλεκτών και Ευρωπαίων αγροτών δείχνει ότι οι Καλάς έχουν μεγαλύτερη γενετική συγγένεια με παλαιολιθικούς κυνηγούς-συλλέκτες της Σιβηρίας.
Είναι πιθανό ότι αποτελούν έναν αρχαίο λαό από τη βόρεια Ευρασία, πράγμα που μπορεί να παρανοήθηκε ότι παραπέμπει σε πιο πρόσφατη επιμιξία με σύγχρονους δυτικοευρωπαίους.
Οι Καλάς, μια θρησκευτική μειονότητα με εξωτικές πολιτισμικές παραδόσεις, είναι ένας αινιγματικός απομονωμένος πληθυσμός που επιβιώνει εν μέσω ισλαμικών λαών. Μιλά μια ινδοευρωπαϊκή γλώσσα και ζει εδώ και πολλούς αιώνες στην οροσειρά Ινδοκούς του βορειοδυτικού Πακιστάν, κοντά στα σύνορα με το Αφγανιστάν.
Από τότε που αποκόπηκαν από τους άλλους λαούς της Νότιας Ασίας, οι Καλάς έχουν διατηρήσει έναν πληθυσμό 2.300 έως 5.000 ατόμων και φαίνεται να μην έχουν προχωρήσει σε γενετικές επιμιξίες με τους γείτονές τους στο Πακιστάν ή στην ευρύτερη ευρασιατική περιοχή όπου ζουν.
Οι Καλάς είναι ίσως οι πρώτοι που διαχωρίστηκαν από τους άλλους πληθυσμούς της Κεντρικής και Νότιας Ασίας, κάτι που, σύμφωνα με τη νέα γενετική ανάλυση, εκτιμάται ότι συνέβη πριν από περίπου 11.000 χρόνια.
Οι σημερινοί Καλάς αποτελούν τους απογόνους κάποιων πρώιμων μεταναστών από τη Βόρεια ή Δυτική Ασία, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στην ινδική υπο-ήπειρο (σημερινή Ινδία και Πακιστάν).
Μία παλαιότερη γενετική ανάλυση είχε φθάσει στην εκτίμηση ότι για κάποια περίοδο, μεταξύ 900 και 210 π.Χ., είχε συμβεί μια γενετική επιμιξία των Καλάς με δυτικούς Ευρασιάτες και είχε συσχετίσει αυτό με την εισβολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε εκείνη την περιοχή το 327-326 π.Χ.
Όμως κατοπινές γενετικές έρευνες -και η νέα μελέτη- δεν φαίνεται να επιβεβαιώνουν κάποια επιμιξία με πληθυσμούς ευρωπαϊκής καταγωγής (π.χ. Ελληνικής).
Οι ερευνητές τονίζουν ότι αν και αρκετές προφορικές παραδόσεις αναφέρουν πως οι Καλάς είναι απόγονοι των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η νέα ανάλυση δεν δείχνει κάτι τέτοιο.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)
Όμως μια νέα διεθνής επιστημονική έρευνα δεν βρήκε στο γενετικό υλικό τους ενδείξεις που να επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο.
Οι ερευνητές από τη Βρετανία, την Ιταλία και το Πακιστάν, με επικεφαλής τον Κασίμ Αγιούμπ του Ινστιτούτου Γενετικής Wellcome Trust Sanger του Κέμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό γενετικής «American Journal of Human Genetics», ανέλυσαν δείγματα DNA από 23 Καλάς, οι οποίοι ζούσαν σε τρεις διαφορετικές κοιλάδες, ενώ προχώρησαν και στην πλήρη ανάλυση του γονιδιώματος ενός ατόμου.
Η μελέτη φαίνεται να ενισχύει προηγούμενες αναλύσεις του χρωμοσώματος και του μιτοχονδριακού DNA των Καλάς, καθώς δεν επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς περί ελληνικής καταγωγής τους. Η νέα γενετική έρευνα υποστηρίζει ότι οι Καλάς ζουν ουσιαστικά απομονωμένοι εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια, αφότου αποκόπηκαν από έναν κοινό πρόγονο στην Ευρασία.
Η σύγκριση με το DNA αρχαίων κυνηγών-συλλεκτών και Ευρωπαίων αγροτών δείχνει ότι οι Καλάς έχουν μεγαλύτερη γενετική συγγένεια με παλαιολιθικούς κυνηγούς-συλλέκτες της Σιβηρίας.
Είναι πιθανό ότι αποτελούν έναν αρχαίο λαό από τη βόρεια Ευρασία, πράγμα που μπορεί να παρανοήθηκε ότι παραπέμπει σε πιο πρόσφατη επιμιξία με σύγχρονους δυτικοευρωπαίους.
Οι Καλάς, μια θρησκευτική μειονότητα με εξωτικές πολιτισμικές παραδόσεις, είναι ένας αινιγματικός απομονωμένος πληθυσμός που επιβιώνει εν μέσω ισλαμικών λαών. Μιλά μια ινδοευρωπαϊκή γλώσσα και ζει εδώ και πολλούς αιώνες στην οροσειρά Ινδοκούς του βορειοδυτικού Πακιστάν, κοντά στα σύνορα με το Αφγανιστάν.
Από τότε που αποκόπηκαν από τους άλλους λαούς της Νότιας Ασίας, οι Καλάς έχουν διατηρήσει έναν πληθυσμό 2.300 έως 5.000 ατόμων και φαίνεται να μην έχουν προχωρήσει σε γενετικές επιμιξίες με τους γείτονές τους στο Πακιστάν ή στην ευρύτερη ευρασιατική περιοχή όπου ζουν.
Οι Καλάς είναι ίσως οι πρώτοι που διαχωρίστηκαν από τους άλλους πληθυσμούς της Κεντρικής και Νότιας Ασίας, κάτι που, σύμφωνα με τη νέα γενετική ανάλυση, εκτιμάται ότι συνέβη πριν από περίπου 11.000 χρόνια.
Οι σημερινοί Καλάς αποτελούν τους απογόνους κάποιων πρώιμων μεταναστών από τη Βόρεια ή Δυτική Ασία, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στην ινδική υπο-ήπειρο (σημερινή Ινδία και Πακιστάν).
Μία παλαιότερη γενετική ανάλυση είχε φθάσει στην εκτίμηση ότι για κάποια περίοδο, μεταξύ 900 και 210 π.Χ., είχε συμβεί μια γενετική επιμιξία των Καλάς με δυτικούς Ευρασιάτες και είχε συσχετίσει αυτό με την εισβολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε εκείνη την περιοχή το 327-326 π.Χ.
Όμως κατοπινές γενετικές έρευνες -και η νέα μελέτη- δεν φαίνεται να επιβεβαιώνουν κάποια επιμιξία με πληθυσμούς ευρωπαϊκής καταγωγής (π.χ. Ελληνικής).
Οι ερευνητές τονίζουν ότι αν και αρκετές προφορικές παραδόσεις αναφέρουν πως οι Καλάς είναι απόγονοι των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η νέα ανάλυση δεν δείχνει κάτι τέτοιο.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)
Follow us: Unexplainedgr
0 Comment:
Δημοσίευση σχολίου